日本語
バランスボードの上に立つという行為は、言語運用能力の向上とは無関係に思えるかもしれませんし、馬鹿げているとさえ思えるかもしれません。
しかしながら実は、バランス感覚を鍛えるどんな試みも、外国語の音を正しく聴いたり発音したりするのに役立ちます。
世界中のあらゆる言語は、優先的に使用される特定の周波数帯域を持っています。
アルフレッド・トマティス博士は、この特定の周波数帯域を「パスバンド」と呼びました。
ある人がある言語を話す際には、その人の脊柱を構成するそれぞれの椎骨が振動して、一定の周波数帯域の倍音を生成しますが、その言語のパスバンドに応じて一部の椎骨は残りの椎骨よりも強く振動します。
このような理由で、ある言語の音声的な特徴は、その言語の話者の身体イメージと密接に関連しています。
内耳の前庭器官には、人体の平衡を維持する役割を担う三半規官が含まれています。
したがって、三半規官の機能が強化されるにつれて、習得を希望する言語の音素を弁別する能力も向上します。
英語 (English)
The act of standing on a balance board may seem irrelevant to the enhancement of language proficiency, and may even seem ridiculous.
The fact is, however, that any attempt to improve the sense of balance contributes toward listening to and pronouncing the sounds of foreign languages correctly.
Any language in the world has a specific frequency range that is used preferentially.
Doctor Alfred Tomatis referred to this specific frequency range as “a passband”.
When someone speaks a certain language, each of the vertebrae constituting his or her spinal column vibrates to produce a harmonic sound within a certain frequency range, but some of them vibrate more strongly than the others, depending on the passband of the language.
This is why the acoustic features of a certain language are closely associated with the bodily image of its speaker.
The vestibular organs in the inner ear include three semicircular canals that are responsible for maintaining equilibrium of the human body.
Therefore, the ability to distinguish the phonemes of a language to be acquired increases, as the function of the three semicircular canals is strengthened.
ドイツ語(Deutsch)
Das Stehen auf einem Balance Board mag für die Verbesserung der Sprachkompetenz irrelevant erscheinen, und kann sogar lächerlich erscheinen.
Tatsache ist jedoch, dass jeder Versuch, den Gleichgewichtssinn zu verbessern, dazu beiträgt, die Laute von Fremdsprachen richtig zu hören und auszusprechen.
Jede Sprache auf der Welt hat einen bestimmten Frequenzbereich, der bevorzugt verwendet wird.
Doktor Alfred Tomatis bezeichnete diesen speziellen Frequenzbereich als „Bandbreite“.
Wenn jemand eine bestimmte Sprache spricht, vibriert jeder der Wirbel, aus denen seine Wirbelsäule besteht, um einen harmonischen Klang innerhalb eines bestimmten Frequenzbereichs zu erzeugen, aber einige von ihnen vibrieren stärker als die anderen, in Abhängigkeit von der Bandbreite der Sprache.
Deshalb sind die akustischen Merkmale einer bestimmten Sprache eng mit dem Körperbild ihres Sprechers verbunden.
Die Gleichgewichtsorgane im Innenohr umfassen drei Bogengänge, die für die Aufrechterhaltung des Gleichgewichts des menschlichen Körpers verantwortlich sind.
Daher steigt die Fähigkeit, die Phoneme einer zu erwerbenden Sprache zu unterscheiden, wenn die Funktion der drei Bogengänge gestärkt wird.
フランス語(Français)
L’action de se tenir debout sur une planche d’équilibre peut sembler sans rapport avec l’amélioration de la maîtrise de la langue, et peut même sembler ridicule.
Le fait est, cependant, que chaque tentative d’améliorer le sens de l’équilibre contribue à écouter et à prononcer correctement les sons des langues étrangères.
Toute langue dans le monde a une gamme de fréquences spécifique qui est utilisée préférentiellement.
Le docteur Alfred Tomatis a qualifié cette gamme de fréquences spécifique de “bande passante”.
Lorsqu’une personne parle une certaine langue, chacune des vertèbres constituant sa colonne vertébrale vibre pour produire un son harmonique dans une certaine gamme de fréquences, mais certaines d’entre elles vibrent plus fortement que les autres, en fonction de la bande passante de la langue.
C’est pourquoi les caractéristiques acoustiques d’une certaine langue sont étroitement associées à l’image corporelle de son locuteur.
Les organes vestibulaires de l’oreille interne comprennent trois canaux semi-circulaires responsables du maintien de l’équilibre du corps humain.
Par conséquent, la capacité de distinguer les phonèmes d’une langue à acquérir augmente, à mesure que la fonction des trois canaux semi-circulaires est renforcée.
スペイン語 (Español)
El acto de pararse en una tabla de equilibrio puede parecer no relacionado con la mejora del dominio del idioma, e incluso puede parecer ridículo.
Sin embargo, el hecho es que cada intento de mejorar el sentido del equilibrio contribuye a escuchar y pronunciar correctamente los sonidos de idiomas extranjeros.
Cualquier idioma en el mundo tiene un rango de frecuencia específico que se usa preferentemente.
El doctor Alfred Tomatis denominó este rango de frecuencia específico como “ancho de banda”.
Cuando una persona habla un determinado idioma, cada una de las vértebras que componen su columna vertebral vibra para producir un sonido armónico en un cierto rango de frecuencias, pero algunas de ellas vibran con más fuerza que las otras, dependiendo del ancho de banda del idioma.
Es por ello que las características acústicas de un determinado idioma están íntimamente asociadas a la imagen corporal de su hablante.
Los órganos vestibulares del oído interno incluyen tres canales semicirculares encargados de mantener el equilibrio del cuerpo humano.
Por tanto, la capacidad de distinguir los fonemas de un idioma a adquirir aumenta, a medida que se fortalece la función de los tres canales semicirculares.
イタリア語(Italiano)
L’atto di stare in piedi su una tavola di equilibrio può sembrare irrilevante per il miglioramento delle competenze linguistiche, e può persino sembrare ridicolo.
Tuttavia, il fatto è che ogni tentativo di migliorare il senso dell’equilibrio contribuisce ad ascoltare e a pronunciare correttamente i suoni delle lingue straniere.
Qualsiasi lingua nel mondo ha una specifica gamma di frequenza che viene utilizzata di preferenza.
Il dottor Alfred Tomatis ha chiamato questa specifica gamma di frequenze “larghezza di banda”.
Quando una persona parla una certa lingua, ciascuna delle vertebre che compongono la sua colonna vertebrale vibra per produrre un suono armonico in una certa gamma di frequenze, ma alcune vibrano più forte delle altre, a seconda della larghezza di banda della lingua.
Ecco perché le caratteristiche acustiche di una certa lingua sono strettamente associate all’immagine corporea di chi la parla.
Gli organi vestibolari dell’orecchio interno comprendono tre canali semicircolari responsabili del mantenimento dell’equilibrio del corpo umano.
Pertanto, la capacità di distinguere i fonemi di una lingua da acquisire aumenta, man mano che si rafforza la funzione dei tre canali semicircolari.
ポルトガル語(Português)
O ato de ficar em pé em uma prancha de equilíbrio pode parecer irrelevante para a melhora da proficiência linguística, e pode até parecer ridículo.
O fato, porém, é que cada tentativa de melhorar o senso de equilíbrio contribui para ouvir e pronunciar corretamente os sons das línguas estrangeiras.
Qualquer língua do mundo tem uma faixa de frequência específica que é usada preferencialmente.
O doutor Alfred Tomatis chamou essa faixa de frequência específica de “largura de banda”.
Quando uma pessoa fala uma determinada língua, cada uma das vértebras que compõem sua coluna vertebral vibra para produzir um som harmônico em uma determinada faixa de frequências, mas algumas vibram mais fortemente do que as outras, dependendo da largura de banda da língua.
É por isso que as características acústicas de uma determinada língua estão intimamente associadas à imagem corporal de seu falante.
Os órgãos vestibulares do ouvido interno incluem três canais semicirculares responsáveis pela manutenção do equilíbrio do corpo humano.
Portanto, a capacidade de distinguir os fonemas de uma língua a ser adquirida aumenta, à medida que a função dos três canais semicirculares é fortalecida.
ロシア語 (Русский Язык)
Стояние на балансировочной доске может показаться не связанным с улучшением владения языком, и даже может показаться смешным.
Дело, однако, в том, что каждая попытка улучшить чувство равновесия способствует правильному восприятию и произношению звуков иностранных языков.
Любой язык в мире имеет определённый частотный диапазон, который используется предпочтительно.
Доктор Альфред Томатис назвал этот определённый частотный диапазон «полосой пропускания».
Когда человек говорит на определённом языке, каждый из позвонков, составляющих его позвоночник, вибрирует, производя гармонический звук в определённом частотном диапазоне, но некоторые из них вибрируют сильнее, чем другие, в зависимости от полосы пропускания этого языка.
Вот почему акустические характеристики языка тесно связаны с образом тела его говорящего.
Вестибулярные органы внутреннего уха включают в себя три полукружных канала, отвечающих за поддержание равновесия тела человека.
Следовательно, способность различать фонемы изучаемого языка увеличивается, по мере усиления функции трёх полукружных каналов.
オランダ語(Nederlands)
Het staan op een balansbord lijkt misschien niet gerelateerd aan het verbeteren van de taalvaardigheid, en lijkt misschien zelfs belachelijk.
Feit is echter dat elke poging om het evenwichtsgevoel te verbeteren bijdraagt aan het correct horen en uitspreken van de klanken van vreemde talen.
Elke taal ter wereld heeft een specifiek frequentiebereik dat bij voorkeur wordt gebruikt.
Dokter Alfred Tomatis noemde dit specifieke frequentiebereik “bandbreedte”.
Wanneer een persoon een bepaalde taal spreekt, trilt elk van de wervels die hun ruggengraat vormen om een harmonisch geluid te produceren in een bepaald frequentiebereik, maar sommige ervan trillen sterker dan de anderen, in afhankelijkheid van de bandbreedte van de taal.
Daarom zijn de akoestische eigenschappen van een bepaalde taal nauw verbonden met het lichaamsbeeld van zijn spreker.
De vestibulaire organen van het binnenoor omvatten drie halfcirkelvormige kanalen die verantwoordelijk zijn voor het handhaven van het evenwicht van het menselijk lichaam.
Daarom neemt het vermogen om de fonemen van een te verwerven taal te onderscheiden toe, naarmate de functie van de drie halfcirkelvormige kanalen wordt versterkt.
スウェーデン語(Svenska)
Handlingen att stå på en balansbräda kan tyckas inte ha något samband med förbättring av språkkunskaper, och kan till och med verka löjligt.
Faktum är dock att varje försök att förbättra balanssinnet bidrar till att höra och uttala ljuden i främmande språk korrekt.
Vilket språk som helst i världen har ett specifikt frekvensområde som används företrädesvis.
Doktor Alfred Tomatis kallade detta specifika frekvensområde “bandbredd”.
När en person talar ett visst språk vibrerar var och en av kotorna som utgör hans eller hennes ryggrad för att producera ett harmoniskt ljud i ett visst frekvensområde, men vissa av dem vibrerar starkare än de andra, beroende på språkets bandbredd.
Det är därför de akustiska egenskaperna hos ett visst språk är nära förknippade med kroppsbilden av dess talare.
De vestibulära organen i innerörat inkluderar tre halvcirkelformade kanaler som ansvarar för att upprätthålla balansen i människokroppen.
Därför ökar förmågan att särskilja fonemen i ett språk som studeras, när funktionen hos de tre halvcirkelformade kanalerna stärks.
