日本語
先日、日帰りで大阪を訪れた際、魅惑的な光景の中にいることに気がつきました：大阪城の目と鼻の先にある第二寝屋川の堤防沿いの桜並木が満開でした。
曇り空にもかかわらず、大阪城公園は多くの花見客で賑わっていました。
その中で、外国人観光客が多いことが目を引きました。旅行先として日本に魅力があることの証でしょう。
パンデミックの置き土産の一つである円安は、日本観光を旅行者にとってより身近なものにしたようです。
川岸をぶらぶらと歩いていると、フェリーに乗った観光客たちが桜の繊細なピンクの花びらに目を凝らしているのが見えました。
その光景はまるで浮遊するキャンバスのようで、桜の花は灰色の空をバックに柔らかで幽玄なパレットを作り出していました。
涼しい風がそよぐ中、僕は一人、桜の儚い美しさを味わいながら歩を進めました。
桜の花が咲くのは一年のうちのほんの僅かな期間なので、人生のはかなさを思い知らされます。
繊細で美しい花々を眺めていると、自然とのつながり、移り変わる季節とのつながり、そして僕より前にこの場所に立ち、同じようにつかの間の光景に感嘆していた無数の人々とのつながりを感じずにはいられませんでした。
歴史と自然の素晴らしさが融合したこの公園は、時代を超えて愛され続けています。
そして、桜の花が風に舞う中、何世代にもわたってこの魅惑的な場所を訪れる人々が、美と無常が交錯する聖地に惹かれてきた理由が腑に落ちました。
©ondoku3.com
英語 (English)
On a recent day trip to Osaka, I found myself amidst a captivating scene: the cherry trees lining the Daini Neya River embankment, just a stone’s throw away from the majestic Osaka Castle, were in full bloom.
Despite the cloudy weather, the air buzzed with excitement, and Osaka Castle Park was abuzz with visitors.
Among them, I noticed a significant number of foreign tourists — a testament to Japan’s allure as a travel destination.
The weakening yen, one of the consequences of the pandemic, seems to have made it more accessible for travelers to explore Japan.
As I wandered along the riverbank, I observed some tourists aboard a ferry, their eyes fixed on the delicate pink petals of the cherry blossoms.
The scene was like a floating canvas, the blossoms creating a soft, ethereal palette against the gray sky.
In the cool breeze, I walked alone, savouring the ephemeral beauty of these blossoms.
They bloom for just a brief moment each year, a reminder of life’s transience.
As I gazed at the delicate flowers, I couldn’t help but feel a sense of connection — to nature, to the passing seasons, and to the countless others who had stood here before me, marveling at the same fleeting spectacle.
The park, with its blend of history and natural splendor, remains a timeless destination.
And as the cherry blossoms danced in the wind, I understood why generations of visitors have been drawn to this enchanting place — a sanctuary where beauty and impermanence intertwine.
©ondoku3.com
ドイツ語(Deutsch)
Vor kurzem bei einem Tagesausflug nach Osaka fand ich mich inmitten einer bezaubernden Szenerie wieder: Die Kirschbäume am Ufer des Daini Neya-Flusses, nur einen Steinwurf vom majestätischen Schloss Osaka entfernt, standen in voller Blüte.
Trotz des bewölkten Wetters herrschte ein reges Treiben, und der Schlosspark von Osaka war voll von Besuchern.
Unter ihnen bemerkte ich eine beträchtliche Anzahl ausländischer Touristen — ein Beweis für die Anziehungskraft Japans als Reiseziel.
Der schwache Yen, eine der Folgen der Pandemie, scheint es Reisenden leichter zu machen, Japan zu erkunden.
Als ich am Flussufer entlang schlenderte, beobachtete ich einige Touristen an Bord einer Fähre, die ihre Augen auf die zartrosa Blütenblätter der Kirschbäume gerichtet hatten.
Die Szene war wie eine schwimmende Leinwand, und die Blüten bildeten eine weiche, ätherische Palette vor dem grauen Himmel.
In der kühlen Brise spazierte ich allein und genoss die vergängliche Schönheit dieser Blüten.
Sie blühen jedes Jahr nur für einen kurzen Moment, eine Erinnerung an die Vergänglichkeit des Lebens.
Während ich die zarten Blüten betrachtete, fühlte ich mich mit der Natur verbunden, mit den vergehenden Jahreszeiten und mit den zahllosen anderen, die vor mir hier gestanden und das gleiche flüchtige Schauspiel bewundert hatten.
Der Park mit seiner Mischung aus Geschichte und natürlicher Pracht ist und bleibt ein zeitloses Ziel.
Und während die Kirschblüten im Wind tanzten, verstand ich, warum Generationen von Besuchern von diesem bezaubernden Ort angezogen wurden — einem Zufluchtsort, an dem Schönheit und Vergänglichkeit ineinandergreifen.
©ondoku3.com
フランス語(Français)
Lors d’une récente excursion d’une journée à Osaka, je me suis retrouvé au milieu d’une scène captivante : les cerisiers qui bordent la digue de la rivière Daini Neya, à deux pas du majestueux château d’Osaka, étaient en pleine floraison.
Malgré le temps nuageux, l’air était chargé d’excitation et le parc du château d’Osaka grouillait de visiteurs.
Parmi eux, j’ai remarqué un nombre important de touristes étrangers, ce qui témoigne de l’attrait du Japon en tant que destination de voyage.
L’affaiblissement du yen, une des conséquences de la pandémie, semble avoir rendu l’exploration du Japon plus accessible aux voyageurs.
En me promenant le long de la rivière, j’ai observé quelques touristes à bord d’un ferry, dont les yeux étaient fixés sur les délicats pétales roses des cerisiers en fleurs.
La scène ressemblait à une toile flottante, les fleurs créant une palette douce et éthérée sur le ciel gris.
Dans la brise fraîche, j’ai marché seul, savourant la beauté éphémère de ces fleurs.
Elles ne fleurissent qu’un bref instant chaque année, rappelant le caractère éphémère de la vie.
En contemplant ces fleurs délicates, je n’ai pu m’empêcher de ressentir un sentiment d’appartenance à la nature, aux saisons qui passent et aux innombrables autres personnes qui se sont trouvées là avant moi, émerveillées par le même spectacle éphémère.
Le parc, avec son mélange d’histoire et de splendeur naturelle, reste une destination intemporelle.
Et tandis que les cerisiers en fleurs dansaient dans le vent, j’ai compris pourquoi des générations de visiteurs ont été attirées par ce lieu enchanteur — un sanctuaire où la beauté et l’impermanence s’entremêlent.
©ondoku3.com
スペイン語 (Español)
En un reciente viaje de un día a Osaka, me encontré en medio de una escena cautivadora: los cerezos que bordean el terraplén del río Daini Neya, a tiro de piedra del majestuoso castillo de Osaka, estaban en plena floración.
A pesar del tiempo nublado, el aire bullía de entusiasmo y el Parque del Castillo de Osaka estaba repleto de visitantes.
Entre ellos, me di cuenta de que había un gran número de turistas extranjeros, lo que demuestra el atractivo de Japón como destino turístico.
El debilitamiento del yen, una de las consecuencias de la pandemia, parece haber hecho más accesible para los viajeros la exploración de Japón.
Mientras paseaba por la orilla del río, observé a algunos turistas a bordo de un ferry, con los ojos fijos en los delicados pétalos rosas de los cerezos en flor.
La escena era como un lienzo flotante, las flores creando una paleta suave y etérea contra el cielo gris.
Con la brisa fresca, caminé solo, saboreando la belleza efímera de estas flores.
Florecen sólo un breve momento al año, un recordatorio de la fugacidad de la vida.
Mientras contemplaba las delicadas flores, no podía evitar un sentimiento de conexión con la naturaleza, con el paso de las estaciones y con las innumerables personas que habían estado aquí antes que yo, maravilladas ante el mismo espectáculo fugaz.
El parque, con su mezcla de historia y esplendor natural, sigue siendo un destino intemporal.
Y mientras los cerezos en flor bailaban al viento, comprendí por qué generaciones de visitantes se han sentido atraídos por este encantador lugar, un santuario donde se entrelazan la belleza y la impermanencia.
©ondoku3.com
イタリア語(Italiano)
Durante una recente gita di un giorno a Osaka, mi sono trovato in mezzo a una scena affascinante: i ciliegi che costeggiano l’argine del fiume Daini Neya, a pochi passi dal maestoso Castello di Osaka, erano in piena fioritura.
Nonostante il tempo nuvoloso, l’aria era elettrizzata e il Parco del Castello di Osaka era pieno di visitatori.
Tra questi, ho notato un numero significativo di turisti stranieri, a testimonianza del fascino del Giappone come meta di viaggio.
L’indebolimento dello yen, una delle conseguenze della pandemia, sembra aver reso più accessibile ai viaggiatori l’esplorazione del Giappone.
Mentre passeggiavo lungo la riva del fiume, ho osservato alcuni turisti a bordo di un traghetto, con gli occhi fissi sui delicati petali rosa dei ciliegi in fiore.
La scena era come una tela galleggiante, i fiori creavano una tavolozza morbida ed eterea contro il cielo grigio.
Nella brezza fresca, ho camminato da solo, assaporando la bellezza effimera di questi fiori.
Sbocciano solo per un breve momento ogni anno, ricordando la caducità della vita.
Mentre guardavo i fiori delicati, non potevo fare a meno di provare un senso di connessione con la natura, con le stagioni che passano e con le innumerevoli altre persone che si erano fermate qui prima di me, meravigliandosi dello stesso spettacolo fugace.
Il parco, con la sua miscela di storia e splendore naturale, rimane una destinazione senza tempo.
E mentre i fiori di ciliegio danzavano nel vento, ho capito perché generazioni di visitatori sono state attratte da questo luogo incantevole: un santuario dove bellezza e impermanenza si intrecciano.
©ondoku3.com
ポルトガル語(Português)
Em uma recente viagem de um dia a Osaka, eu me encontrei em meio a uma cena cativante: as cerejeiras que se alinham à margem do rio Daini Neya, a poucos passos do majestoso Castelo de Osaka, estavam em plena floração.
Apesar do tempo nublado, o ar fervilhava de entusiasmo e o Parque do Castelo de Osaka estava repleto de visitantes.
Entre eles, notei um número significativo de turistas estrangeiros — uma prova do fascínio do Japão como destino de viagem.
O enfraquecimento do iene, uma das consequências da pandemia, parece ter tornado mais acessível aos viajantes a exploração do Japão.
Enquanto eu caminhava pela margem do rio, observei alguns turistas a bordo de uma balsa, com os olhos fixos nas delicadas pétalas cor-de-rosa das flores de cerejeira.
A cena era como uma tela flutuante, as flores criando uma paleta suave e etérea contra o céu cinza.
Com a brisa fresca, caminhei sozinho, saboreando a beleza efêmera dessas flores.
Elas florescem apenas por um breve momento em cada ano, um lembrete da transitoriedade da vida.
Ao contemplar as delicadas flores, não pude deixar de sentir uma conexão com a natureza, com as estações que passam e com os inúmeros outros que estiveram aqui antes de mim, maravilhados com o mesmo espetáculo fugaz.
O parque, com sua mistura de história e esplendor natural, continua sendo um destino atemporal.
E enquanto as flores de cerejeira dançavam ao vento, entendi por que gerações de visitantes foram atraídas para esse lugar encantador — um santuário onde a beleza e a impermanência se entrelaçam.
©ondoku3.com
ロシア語 (Русский Язык)
Во время недавней однодневной поездки в Осаку я оказался среди завораживающих пейзажей: вишневые деревья, выстроившиеся вдоль набережной реки Дайни-Нейя, в двух шагах от величественного Осакского замка, были в полном цвету.
Несмотря на пасмурную погоду, воздух гудел от возбуждения, а в Замковом парке Осаки было много посетителей.
Среди них я заметил значительное количество иностранных туристов — свидетельство привлекательности Японии как туристического направления.
Ослабление курса иены, одно из последствий пандемии, похоже, сделало Японию более доступной для путешественников.
Прогуливаясь по берегу реки, я заметил на борту парома несколько туристов, их взгляды были прикованы к нежно-розовым лепесткам цветущей сакуры.
Сцена была похожа на плавающий холст, цветы создавали мягкую, неземную палитру на фоне серого неба.
Под прохладным ветерком я шёл один, наслаждаясь эфемерной красотой этих цветов.
Каждый год они распускаются лишь на короткий миг, напоминая о быстротечности жизни.
Глядя на эти нежные цветы, я не мог отделаться от ощущения связи с природой, с уходящим временем года и с бесчисленными другими людьми, которые стояли здесь до меня, восхищаясь тем же мимолётным зрелищем.
Парк с его сочетанием истории и природного великолепия остаётся вечным местом назначения.
И пока цветы сакуры танцевали на ветру, я понял, почему поколения посетителей тянутся к этому чарующему месту — святилищу, где переплетаются красота и непостоянство.
©ondoku3.com
オランダ語(Nederlands)
Tijdens een recente dagtrip naar Osaka bevond ik me te midden van een fascinerend tafereel: de kersenbomen langs de oever van de rivier de Daini Neya, op een steenworp afstand van het majestueuze kasteel van Osaka, stonden in volle bloei.
Ondanks het bewolkte weer gonsde de lucht van opwinding en was het kasteel park van Osaka vol met bezoekers.
Onder hen zag ik een aanzienlijk aantal buitenlandse toeristen — een bewijs van de aantrekkingskracht van Japan als reisbestemming.
De verzwakkende yen, een van de gevolgen van de pandemie, lijkt het toegankelijker te hebben gemaakt voor reizigers om Japan te verkennen.
Terwijl ik langs de rivier wandelde, zag ik een aantal toeristen aan boord van een veerboot, hun ogen gericht op de delicate roze bloemblaadjes van de kersenbloesems.
Het tafereel leek wel een drijvend canvas, de bloesems creëerden een zacht, etherisch palet tegen de grijze lucht.
In de koele bries liep ik alleen, genietend van de kortstondige schoonheid van deze bloesems.
Elk jaar bloeien ze maar heel even, een herinnering aan de vergankelijkheid van het leven.
Terwijl ik naar de tere bloemen staarde, voelde ik me verbonden met de natuur, met de voorbijgaande seizoenen en met de ontelbare anderen die hier voor mij stonden en zich verwonderden over hetzelfde vluchtige schouwspel.
Het park, met zijn mix van geschiedenis en natuurlijke pracht, blijft een tijdloze bestemming.
En terwijl de kersenbloesems dansten in de wind, begreep ik waarom generaties bezoekers zijn aangetrokken tot deze betoverende plek — een heiligdom waar schoonheid en vergankelijkheid met elkaar verweven zijn.
©ondoku3.com
スウェーデン語(Svenska)
Under en dagsutflykt till Osaka nyligen fann jag mig själv mitt i en fängslande scen: körsbärsträden som kantar Daini Neyaflodens vall, bara ett stenkast från det majestätiska Osaka-slottet, var i full blom.
Trots det molniga vädret vibrerade luften av spänning och Osakas slottspark var full av besökare.
Bland dem noterade jag ett stort antal utländska turister — ett bevis på Japans dragningskraft som resmål.
Den försvagade yenen, en av konsekvenserna av pandemin, verkar ha gjort det mer tillgängligt för resenärer att utforska Japan.
När jag vandrade längs flodstranden såg jag några turister ombord på en färja, med blicken fäst på körsbärsblommornas skira rosa kronblad.
Scenen var som en flytande duk, och blommorna skapade en mjuk, eterisk palett mot den grå himlen.
I den svala brisen gick jag ensam och njöt av den flyktiga skönheten hos dessa blommor.
De blommar bara en kort stund varje år, en påminnelse om livets förgänglighet.
När jag tittade på de skira blommorna kunde jag inte låta bli att känna samhörighet — med naturen, med årstiderna och med de otaliga andra som hade stått här före mig och förundrats över samma flyktiga skådespel.
Parken, med sin blandning av historia och naturprakt, förblir ett tidlöst resmål.
Och när körsbärsblommorna dansade i vinden förstod jag varför generationer av besökare har dragits till denna förtrollande plats — en fristad där skönhet och förgänglighet flätas samman.
©ondoku3.com
