日本語
ナミブは、アフリカの南西海岸沿いにある砂漠で、その大部分がナミビアとアンゴラの領土に広がっています。
この砂漠とナミビアの首都ウィントフックとの間には公共の交通機関がないので、日本を発つ前にツアーを申し込みました。
僕のガイドを務めてくれたのは、ずんぐりとした体型の黒人男性マイケルさんでした。彼がホテルまで僕を迎えに来てくれました。30分ほど車を走らせた後、スペイン出身の初老の観光客イニャキさんが仲間に加わりました。ちなみにこの時の出会いがきっかけとなって、僕とイニャキさんは大の仲良しになりました。
ソーサスフライにあるロッジに到着するまで約5時間かかりました。ソーサスフライは、大きな砂丘に囲まれた岩塩質や粘土質の盆地で、ナミブで最も人気のある観光名所の一つです。
翌朝、砂漠への入口から数えて45番目の砂丘、デューン45に向けて出発しました。
僕は朝日に照らされた砂丘の一方の面に映る赤茶色の砂と、もう一方の面に落ちる漆黒の影との明確なコントラストに深い感銘を受けました。
砂丘の高さは約170メートルです。時間がかなり限られてはいましたが、僕とイニャキさんは何とか頂上まで登り切り、見渡す限り広がる絶景を堪能しました。
僕は砂丘を登る際に、砂に残っていた足跡を辿ったのですが、砂丘の傾斜が予想以上に大きかったため、短い歩幅で進んで行きました。また、熱中症になるのを防ぐため、5分おきに水を飲みました。
昼食を兼ねた休憩の後、1000年以上も前から干上がったデッド・フレイという古い沼地に行きました。赤茶色の砂に加えて、白い塩田、澄み渡った青空、乾燥した台地に突き刺さった黒い枯れ木を目にした僕は、言葉を失いました。
最後に、その数時間後に出かけた際に見た地平線の彼方に沈む夕日の美しさは格別で、僕にとって生涯忘れられない思い出になりました。
英語 (English)
The Namib is a desert on the southwest coast of Africa, and lies for the most part on the territory of Namibia and Angola.
As there is no public transportation between this desert and Windhoek, the capital of Namibia, I signed up for a tour before leaving home.
My guide was a stocky black man named Michael. He picked me up at my hotel, and after we drove for half an hour or so, an elderly tourist from Spain named Iñaki joined us. Incidentally, Iñaki and I became good friends due to this encounter.
It took us about five hours to get to a lodge in Sossusvlei, a salt and clay basin surrounded by large dunes, which is one of the most popular tourist attractions in the Namib.
The following morning, we headed for Dune 45, namely, the 45th dune from the entrance to the desert.
I was deeply touched by the distinct contrast between the reddish brown sand on one side of the dune lit up by the morning sun and the pitch-black shadow on the other side.
The dune is about 170 metres high, and despite tight restrictions on time, we managed to climb to its top and marveled at the fantastic scenery that stretched as far as the eye could reach.
While climbing, I followed the footsteps left in the sand and kept a short stride because the dune was more inclined than I thought. I drank water every five minutes to avoid suffering from heat stroke.
After a lunch break, we went to Dead Frey, an old swamp that has been dried up for more than 1,000 years. In addition to the reddish brown sand, the white salt pan, the clear blue sky, and the dead black trees stuck in the dry plateau left me speechless.
Lastly, the sunset in the far horizon that we went to see a couple of hours later was absolutely stunning, and left an unforgettable impression on me.
ドイツ語(Deutsch)
Die Namib ist eine Wüste an der Südwestküste Afrikas und liegt zum größten Teil auf dem Territorium von Namibia und Angola.
Da es zwischen dieser Wüste und Windhoek, der Hauptstadt Namibias, keine öffentlichen Verkehrsmittel gibt, habe ich mich vor meiner Abreise für eine Tour angemeldet.
Mein Reiseleiter war ein stämmiger Schwarzer namens Michael. Er holte mich in meinem Hotel ab, und nachdem wir ungefähr eine halbe Stunde gefahren waren, gesellte sich ein älterer Tourist aus Spanien namens Iñaki zu uns. Übrigens wurden Iñaki und ich durch diese Begegnung gute Freunde.
Wir brauchten ungefähr fünf Stunden, um zu einer Lodge in Sossusvlei zu gelangen, einer von großen Dünen umgebenen Salz- und Tonpfanne, die eine der beliebtesten Touristenattraktionen in der Namib ist.
Am nächsten Morgen machten wir uns auf zur Düne 45, nämlich der 45. Düne vom Eingang zur Wüste.
Ich war tief berührt von dem deutlichen Kontrast zwischen dem rotbraunen Sand auf der einen Seite der Düne, die von der Morgensonne beleuchtet wurde, und dem pechschwarzen Schatten auf der anderen Seite.
Die Düne ist etwa 170 Meter hoch, und trotz enger zeitlicher Beschränkungen haben wir es geschafft, auf ihre Spitze zu klettern und die fantastische Landschaft zu bestaunen, die sich so weit erstreckte, wie das Auge reichte.
Beim Klettern folgte ich den Spuren im Sand und ging mit kleinen Schritten, weil die Düne geneigter war, als ich gedacht hatte. Ich trank alle fünf Minuten Wasser, um einen Hitzschlag zu vermeiden.
Nach einer Mittagspause fuhren wir nach Dead Frey, einem alten Sumpf, der seit mehr als 1000 Jahren ausgetrocknet ist. Neben dem rotbraunen Sand machten mich die weiße Salzpfanne, der klare blaue Himmel und die toten schwarzen Bäume, die auf dem trockenen Plateau steckten, sprachlos.
Schließlich war der Sonnenuntergang am fernen Horizont, den wir uns ein paar Stunden später ansahen, absolut atemberaubend und hinterließ einen unvergesslichen Eindruck in mir.
フランス語(Français)
Le Namib est un désert sur la côte sud-ouest de l’Afrique, et se trouve en grande partie sur le territoire de la Namibie et de l’Angola.
Comme il n’y a pas de transport en commun entre ce désert et Windhoek, la capitale de la Namibie, je me suis inscrit pour une excursion avant de quitter la maison.
Mon guide était un homme noir trapu nommé Michael. Il est venu me chercher à mon hôtel, et après avoir roulé environ une demi-heure, un touriste âgé d’Espagne nommé Iñaki nous a rejoints. Soit dit en passant, Iñaki et moi sommes devenus de bons amis grâce à cette rencontre.
Il nous a fallu environ cinq heures pour arriver à une hutte à Sossusvlei, une dépression de sel et d’argile entourée de grandes dunes, qui est l’une des attractions touristiques les plus populaires du Namib.
Le lendemain matin, nous nous dirigeons vers la Dune 45, soit la 45ème dune depuis l’entrée du désert.
J’ai été profondément touché par le contraste distinct entre le sable brun rougeâtre d’un côté de la dune éclairé par le soleil du matin et l’ombre toute noire de l’autre côté.
La dune mesure environ 170 mètres de haut et malgré des contraintes de temps strictes, nous avons réussi à grimper jusqu’à son sommet et nous sommes émerveillés par le paysage fantastique qui s’étendait à perte de vue.
En grimpant, j’ai suivi les traces laissées dans le sable et j’ai fait des petits pas car la dune était plus inclinée que je ne l’avais pensé. Je buvais de l’eau toutes les cinq minutes pour éviter de souffrir d’un coup de chaleur.
Après une pause déjeuner, nous sommes allés à Dead Frey, un vieux marais asséché depuis 1000 ans. En plus du sable brun rougeâtre, la saline blanche, le ciel bleu clair et les arbres noirs morts coincés dans le plateau sec m’ont laissé sans voix.
Enfin, le coucher de soleil à l’horizon lointain que nous sommes allés voir quelques heures plus tard était absolument magnifique et m’a laissé une impression inoubliable.
スペイン語 (Español)
El Namib es un desierto en la costa suroeste de África y se encuentra en su mayor parte en el territorio de Namibia y Angola.
Como no hay transporte público entre este desierto y Windhoek, la capital de Namibia, me apunté a una excursión antes de salir de casa.
Mi guía era un hombre negro fornido llamado Michael. Me recogió en mi hotel y, después de conducir durante una media hora, se unió a nosotros un turista español de edad avanzada llamado Iñaki. Por cierto, Iñaki y yo nos hicimos buenos amigos gracias a este encuentro.
Tardamos unas cinco horas en llegar a un albergue en Sossusvlei, una cuenca de sal y arcilla rodeada de grandes dunas, que es una de las atracciones turísticas más populares de Namib.
A la mañana siguiente nos dirigimos a la Duna 45, es decir, la cuadragésimo quinta duna desde la entrada al desierto.
Me conmovió profundamente el marcado contraste entre la arena marrón rojiza de un lado de la duna iluminada por el sol de la mañana y la sombra negra como el carbón del otro lado.
La duna tiene unos 170 metros de altura y, a pesar de las estrictas restricciones de tiempo, logramos subir a su cima y nos maravillamos con el fantástico paisaje que se extendía hasta donde alcanzaba la vista.
Mientras subía, seguí las huellas dejadas en la arena y di pequeños pasos porque la duna estaba más inclinada de lo que había pensado. Bebía agua cada cinco minutos para no sufrir un golpe de calor.
Después de un descanso para almorzar, fuimos a Dead Frey, un antiguo pantano que se ha secado durante 1000 años. Además de la arena marrón rojiza, la salina blanca, el cielo azul claro y los árboles negros muertos atrapados en la meseta seca me dejaron sin palabras.
Al final, la puesta de sol en el horizonte lejano que fuimos a ver un par de horas después fue absolutamente impresionante y me dejó una impresión inolvidable.
イタリア語(Italiano)
Il Namib è un deserto sulla costa sud-occidentale dell’Africa e si trova per la maggior parte nel territorio della Namibia e dell’Angola.
Poiché non ci sono mezzi pubblici tra questo deserto e Windhoek, la capitale della Namibia, mi sono iscritto a una gita prima di partire di casa.
La mia guida era un uomo nero tarchiato di nome Michael. È venuto a prendermi al mio hotel e, dopo aver guidato per circa mezz’ora, un anziano turista spagnolo di nome Iñaki si è unito a noi. Per inciso, io e Iñaki siamo diventati buoni amici grazie a questo incontro.
Ci sono volute circa cinque ore per raggiungere un albergo a Sossusvlei, una depressione di sale ed argilla circondata da grandi dune, che è una delle attrazioni turistiche più popolari del Namib.
La mattina seguente ci siamo diretti verso la Duna 45, ovvero la 45a duna dall’ingresso del deserto.
Sono stato profondamente toccato dal netto contrasto tra la sabbia bruno-rossastra su un lato della duna illuminata dal sole mattutino e l’ombra nerissima sull’altro lato.
La duna è alta circa 170 metri e, nonostante i rigorosi limiti di tempo, siamo riusciti a salire fino alla sua cima e siamo rimasti meravigliati dal fantastico paesaggio che si estendeva a perdita d’occhio.
Durante la salita ho seguito le orme lasciate nella sabbia e ho fatto dei piccoli passi perché la duna era più inclinata di quanto avessi pensato. Bevevo acqua ogni cinque minuti per evitare il colpo di calore.
Dopo una pausa pranzo, siamo andati a Dead Frey, una vecchia palude prosciugata da 1000 anni. Oltre alla sabbia bruno-rossastra, la salina bianca, il cielo azzurro e limpido e gli alberi neri e morti incastrati nell’arido altopiano mi hanno lasciato senza parole.
Infine, il tramonto all’orizzonte lontano che siamo andati a vedere un paio d’ore dopo è stato assolutamente sbalorditivo e mi ha lasciato un’impressione indimenticabile.
ポルトガル語(Português)
O Namibe é um deserto na costa sudoeste da África, e fica em sua maior parte no território da Namíbia e da Angola.
Como não há transporte público entre este deserto e Windhoek, a capital da Namíbia, me inscrevi para um passeio antes de sair de casa.
Meu guia era um negro atarracado chamado Michael. Ele me pegou no meu hotel e, depois de mais ou menos meia hora de passeio de carro, um turista idoso da Espanha chamado Iñaki se juntou a nós. Aliás, Iñaki e eu nos tornamos bons amigos devido a esse encontro.
Levamos cerca de cinco horas para chegar a uma pousada em Sossusvlei, uma depressão de terreno de sal e barro cercada por grandes dunas, que é uma das atrações turísticas mais populares do Namibe.
Na manhã seguinte, seguimos para a Duna 45, ou seja, a 45ª duna da entrada do deserto.
Fiquei profundamente tocado pelo contraste distinto entre a areia marrom-avermelhada de um lado da duna iluminada pelo sol da manhã e a sombra toda preta do outro lado.
A duna tem cerca de 170 metros de altura e, apesar das apertadas restrições de tempo, conseguimos subir ao seu topo e ficamos maravilhados com a fantástica paisagem que se estendia até onde a vista alcançava.
Enquanto subia, segui os passos deixados na areia e dei pequenos passos porque a duna era mais inclinada do que eu tinha pensado. Bebia água a cada cinco minutos para evitar sofrer de insolação.
Após uma pausa para o almoço, fomos a Dead Frey, um antigo pântano que está seco por 1.000 anos. Além da areia marrom avermelhada, a salina branca, o céu azul claro e as árvores negras mortas presas no platô seco me deixaram sem palavras.
Por último, o pôr do sol no horizonte distante que fomos ver algumas horas depois foi absolutamente deslumbrante e me deixou uma impressão inesquecível.
ロシア語 (Русский Язык)
Намиб — пустыня на юго-западном побережье Африки, лежит большей частью на территории Намибии и Анголы.
Поскольку между этой пустыней и Виндхуком, столицей Намибии, нет общественного транспорта, я записался на экскурсию перед отъездом из дома.
Моим проводником был коренастый негр по имени Майкл. Он подобрал меня в моей гостинице, и после того, как мы ехали примерно полчаса, к нам присоединился пожилой турист из Испании по имени Иньяки. Кстати, благодаря этой встрече мы с Иньяки стали хорошими друзьями.
Нам понадобилось около пяти часов, чтобы добраться до ночлега в Соссусфлей, соляной и глиняной котловине, окруженной большими дюнами, которая является одной из самых популярных туристических достопримечательностей Намиба.
На следующее утро мы направились к Дюне 45, а именно к 45-й дюне от входа в пустыню.
Я был глубоко тронут отчётливым контрастом между красновато-коричневым песком на одной стороне дюны, освещённой утренним солнцем, и чёрной как смоль тенью на другой стороне.
Высота дюны около 170 метров, и, несмотря на жёсткие ограничения по времени, нам удалось подняться на её вершину и полюбоваться фантастическим пейзажем, простиравшимся насколько хватало глаз.
Во время восхождения я шёл по следам, оставленным на песке, и шёл коротким шагом, потому что дюна была наклонена больше, чем я думал. Я пил воду каждые пять минут, чтобы избежать теплового удара.
После обеденного перерыва мы отправились в Дэд Фрей, старое болото, которое высохло 1000 лет назад. В дополнение к красновато-коричневому песку, белое соляное поле, ясное голубое небо и мёртвые чёрные деревья, застрявшие на сухом плато, лишили меня дара речи.
Наконец, закат на дальнем горизонте, на который мы отправились смотреть пару часов спустя, был совершенно потрясающим и произвёл на меня незабываемое впечатление.
オランダ語(Nederlands)
De Namib is een woestijn aan de zuidwestkust van Afrika en ligt voor het grootste deel op het grondgebied van Namibië en Angola.
Omdat er geen openbaar vervoer is tussen deze woestijn en Windhoek, de hoofdstad van Namibië, heb ik me aangemeld voor een rondreis voordat ik van huis ging.
Mijn gids was een gedrongen zwarte man genaamd Michael. Hij kwam me ophalen bij mijn hotel, en nadat we ongeveer een half uur hadden gereden, voegde een oudere toerist uit Spanje, genaamd Iñaki, zich bij ons. Overigens zijn Iñaki en ik door deze ontmoeting goede vrienden geworden.
Het kostte ons ongeveer vijf uur om bij een herberg in Sossusvlei aan te komen, een zout- en kleibassin omringd door grote duinen, een van de meest populaire toeristische attracties in de Namib.
De volgende ochtend gingen we op weg naar Dune 45, namelijk het 45e duin vanaf de ingang van de woestijn.
Ik was diep geraakt door het duidelijke contrast tussen het roodbruine zand aan de ene kant van het duin verlicht door de ochtendzon en de pikzwarte schaduw aan de andere kant.
Het duin is ongeveer 170 meter hoog, en ondanks strakke tijdsbeperkingen zijn we erin geslaagd om naar zijn top te klimmen en ons te verbazen over het fantastische landschap dat zich uitstrekte zover het oog reikte.
Tijdens het klimmen volgde ik de voetstappen die in het zand werden achtergelaten en ging met kleine stapjes omdat het duin meer geneigd was dan ik had gedacht. Ik dronk elke vijf minuten water om een zonnesteek te voorkomen.
Na een lunchpauze gingen we naar Dead Frey, een oud moeras dat al 1000 jaar droog staat. Naast het roodbruine zand, lieten de witte zoutpan, de helderblauwe lucht en de dode zwarte bomen die vastzaten in het droge plateau me sprakeloos achter.
Eindelijk was de zonsondergang aan de verre horizon die we een paar uur later gingen zien absoluut adembenemend en liet een onvergetelijke indruk op mij achter.
スウェーデン語(Svenska)
Namib är en öken på Afrikas sydvästra kust och ligger till största delen på Namibias och Angolas territorium.
Eftersom det inte finns någon kollektivtrafik mellan denna öken och Windhoek, Namibias huvudstad, anmälde jag mig till en rundtur innan jag lämnade hemmet.
Min reseledare var en tjock svart man som hette Michael. Han hämtade mig på mitt hotell och efter att vi kört i en halvtimme eller så kom en äldre turist från Spanien vid namn Iñaki med oss. Iñaki och jag blev för övrigt goda vänner på grund av detta möte.
Det tog oss cirka fem timmar att komma till ett värdshus i Sossusvlei, en salt- och lerbassäng omgiven av stora sanddyner, som är en av de populäraste turistattraktionerna i Namib.
Följande morgon begav vi oss mot Dune 45, nämligen den 45:e dynen från ingången till öknen.
Jag blev djupt berörd av den distinkta kontrasten mellan den rödbruna sanden på ena sidan av dynen upplyst av morgonsolen och den becksvarta skuggan på andra sidan.
Dynen är cirka 170 meter hög och trots snäva tidsbegränsningar lyckades vi klättra upp till dess topp och förundrades över det fantastiska landskapet som sträckte sig så långt ögat kunde nå.
Medan jag klättrade följde jag fotspåren som lämnades i sanden och jag tog små steg eftersom dynen var mer benäget än jag hade trott. Jag drack vatten var femte minut för att undvika värmeslag.
Efter en lunchrast åkte vi till Dead Frey, ett gammalt träsk som har torkat upp i 1 000 år. Förutom den rödbruna sanden gjorde den vita saltpannan, den klarblå himlen och de döda svarta träden som fastnat på den torra platån mig mållös.
Slutligen var solnedgången i den bortre horisonten som vi gick för att se ett par timmar senare helt fantastisk och lämnade ett oförglömligt intryck på mig.
