日本語
肌寒い冬の朝、東京からの帰り道、知り合って間もない二人の女性ブロガーと一緒に名古屋城を観光しました。
小雨が降り、空が曇っていたのは、明らかに僕が期待していたこととは正反対でした。さらに悪いことに、修復工事のため、天守閣への入口が一時的に閉鎖されていました。
結局のところ、本丸御殿が訪れる価値のある唯一の場所でした。
本丸御殿は30以上の部屋を擁しており、3,100平方メートルの敷地を占めています。
当初は尾張藩主たちの本邸として使用されていましたが、後に迎賓館や行政庁舎に転用されました。
建築様式は書院造りで、四角い柱と畳敷きの床が特徴です。
この伝統的な建物の最も目を引く特徴は、縦長の長方形のパネルである襖に描かれた動物、鳥、木、花、古代の人々の精巧な絵にあると思います。
特に、金色の襖に描かれた獰猛な虎は、今にも飛び出してきて僕に襲いかかるかのようで、とても印象的でした。
また、何人かの美術品修復家が、器用な指使いと高い集中力で修復作業を進める姿を見学できたのも興味深かったです。
ところで、この本丸御殿を訪れるつもりの全ての人に、中に入ったらすぐにスリッパを履くように強く勧めたいです。というのも、廊下を裸足で歩いていて、うっかり右足の小指を木の柱の角にぶつけてしまったからです。僕は痛みでうずくまり、1分近く動けませんでした。
短い時間ではありましたが、有意義な御殿見学の後、近くのレストランで名古屋名物のひつまぶしといううなぎの蒲焼きを賞味しました。
©ondoku3.com
英語 (English)
On a chilly winter morning, on my way back home from Tokyo, I went sightseeing at Nagoya Castle with two bloggers whom I had met a short while before.
It was drizzling and the sky was overcast, which was obviously the exact opposite of what I had expected, and to make matters worse, the entrance to the main keep of the castle was temporarily closed due to repair work.
As it turned out, the Honmaru Palace was the only place worth a visit.
The palace has over 30 rooms and covers an area of 3,100 square metres.
Initially used as the primary residence of the Owari lords, it was later converted to a guesthouse and administrative office.
The architecture is in the Shoin style characterised by the incorporation of square posts and floors completely covered with tatami mats.
The most eye-catching feature of this traditional building lies, in my opinion, in the elaborate drawings of animals, birds, trees, flowers and ancient people on fusumas, vertical rectangular panels which can slide from side to side to redefine spaces within a room and act as doors.
In particular, the fierce tigers drawn on the golden fusuma doors struck me immensely because they looked as if they were on the verge of popping out to pounce on me.
I also found it interesting to see some art restorers working on a restoration project, with deft fingers and great concentration.
Incidentally, I would urge every potential visitor to put on slippers upon getting inside, since I inadvertently bumped the little toe of my right foot on the corner of a wooden pillar while I was walking barefoot in the corridor. I winced in pain and couldn’t move for almost a minute.
After the brief but rewarding visit to the palace, we treated ourselves to a delicious lunch of grilled eels called Hitsumabushi, a specialty dish in Nagoya, at a nearby restaurant.
©ondoku3.com
ドイツ語(Deutsch)
An einem kalten Wintermorgen, auf dem Rückweg von Tokio, besichtigte ich mit zwei Bloggerinnen, die ich vor kurzem kennengelernt hatte, die Burg von Nagoya.
Es nieselte und der Himmel war bewölkt, was natürlich genau das Gegenteil von dem war, was ich erwartet hatte. Zu allem Überfluss war der Eingang zum Hauptturm der Burg wegen Restaurierungsarbeiten vorübergehend geschlossen.
Wie sich herausstellte, war der Honmaru-Palast der einzige Ort, der einen Besuch wert war.
Der Palast verfügt über 30 Räume und erstreckt sich über eine Fläche von 3.100 Quadratmetern.
Ursprünglich als Hauptwohnsitz der Owari-Fürsten genutzt, wurde er später in ein Gästehaus und ein Verwaltungsbüro umgewandelt.
Die Architektur ist im Shoin-Stil gehalten, der sich durch quadratische Pfosten und vollständig mit Tatami-Matten ausgelegte Böden auszeichnet.
Das auffälligste Merkmal dieses traditionellen Gebäudes sind meiner Meinung nach die kunstvollen Zeichnungen von Tieren, Vögeln, Bäumen, Blumen und alten Menschen auf Fusumas, vertikalen rechteckigen Tafeln, die von einer Seite zur anderen geschoben werden können, um Räume neu zu definieren und als Türen zu dienen.
Vor allem haben mich die wilden Tiger auf den goldenen Fusuma-Türen sehr beeindruckt, denn sie sahen aus, als würden sie gleich herausspringen und mich angreifen.
Interessant fand ich auch, dass einige Kunstrestauratoren mit geschickten Fingern und großer Konzentration an einem Restaurierungsprojekt arbeiteten.
Übrigens würde ich jedem potenziellen Besucher empfehlen, beim Betreten des Gebäudes Hausschuhe anzuziehen, da ich mir beim Barfußlaufen im Flur versehentlich die kleine Zehe meines rechten Fußes an der Ecke einer Holzsäule gestoßen habe. Ich zuckte vor Schmerzen zusammen und konnte mich fast eine Minute lang nicht bewegen.
Nach der kurzen, aber lohnenden Besichtigung des Palastes gönnten wir uns in einem nahe gelegenen Restaurant ein köstliches Mittagessen mit gegrilltem Aal namens Hitsumabushi, einer Spezialität in Nagoya.
©ondoku3.com
フランス語(Français)
Par une froide matinée d’hiver, sur le chemin du retour de Tokyo, je suis allé faire du tourisme au château de Nagoya avec deux blogueuses que j’avais rencontrées récemment.
Il bruinait et le ciel était nuageux, ce qui était évidemment tout le contraire de ce à quoi je m’attendais, et pour aggraver les choses, l’entrée du donjon principal du château était temporairement fermée à cause de travaux de restauration.
En fin de compte, le palais Honmaru était le seul endroit qui valait la peine d’être visité.
Le palais compte plus de 30 pièces et couvre une superficie de 3 100 mètres carrés.
Initialement utilisé comme résidence principale des seigneurs d’Owari, il a ensuite été transformé en maison d’hôtes et en bureau administratif.
L’architecture est de style Shoin, caractérisée par l’incorporation de poteaux carrés et de sols entièrement recouverts de tatamis.
La caractéristique la plus frappante de ce bâtiment traditionnel réside, à mon avis, dans les dessins élaborés d’animaux, d’oiseaux, d’arbres, de fleurs et de personnes anciennes sur les fusumas, des panneaux rectangulaires verticaux qui peuvent coulisser d’un côté à l’autre pour redéfinir les espaces à l’intérieur d’une pièce et faire office de portes.
En particulier, les tigres féroces dessinés sur les portes de fusuma doré m’ont beaucoup ému, car ils semblaient sur le point de surgir et m’attaquer.
J’ai également trouvé intéressant de voir des restaurateurs d’art travailler sur un projet de restauration, avec des doigts habiles et une grande concentration.
Par ailleurs, je conseillerais à tous les visiteurs potentiels de mettre des pantoufles à l’entrée, car je me suis, par inadvertance, cogné le petit orteil de mon pied droit sur le coin d’un pilier en bois alors que je marchais pieds nus dans le couloir. J’ai grimacé de douleur et je n’ai pas pu bouger pendant près d’une minute.
Après cette brève mais enrichissante visite du palais, nous nous sommes offerts un délicieux déjeuner d’anguilles grillées appelé Hitsumabushi, une spécialité de Nagoya, dans un restaurant voisin.
©ondoku3.com
スペイン語 (Español)
En una fría mañana de invierno, de regreso de Tokio, fui a visitar el castillo de Nagoya con dos blogueras que había conocido recientemente.
Lloviznaba y el cielo estaba nublado, lo cual era lo contrario de lo que esperaba, y para colmo, la entrada a la torre principal del castillo estaba temporalmente cerrada debido a obras de restauración.
Al final, el Palacio Honmaru era el único lugar que merecía la pena visitar.
El palacio tiene más de 30 habitaciones y cubre una superficie de 3.100 metros cuadrados.
Originalmente se utilizó como residencia principal de los señores de Owari, pero más tarde se transformó en casa de huéspedes y oficina administrativa.
La arquitectura es de estilo Shoin, caracterizado por la incorporación de postes cuadrados y suelos totalmente cubiertos de esteras de tatami.
La característica más llamativa de este edificio tradicional reside, en mi opinión, en los elaborados dibujos de animales, pájaros, árboles, flores y personas antiguas en los fusumas, paneles rectangulares verticales que pueden deslizarse de un lado a otro para redefinir los espacios dentro de una habitación y actuar como puertas.
Me conmovieron especialmente los feroces tigres dibujados en las puertas fusuma doradas, que parecían a punto de saltar y atacarme.
También me pareció interesante ver a restauradores de arte trabajando en un proyecto de restauración, con dedos hábiles y gran concentración.
Por cierto, yo recomendaría a todos los visitantes potenciales que se pusieran zapatillas al entrar, ya que me golpeé sin querer el dedo pequeño de mi pie derecho con la esquina de un pilar de madera mientras caminaba descalzo por el pasillo. Hice una mueca de dolor y no pude moverme durante casi un minuto.
Tras esta breve pero gratificante visita al palacio, nos deleitamos con un delicioso almuerzo de anguilas a la parrilla llamado Hitsumabushi, una especialidad de Nagoya, en un restaurante cercano.
©ondoku3.com
イタリア語(Italiano)
In una fredda mattina d’inverno, di ritorno da Tokyo, sono andato a visitare il castello di Nagoya con due blogger che avevo conosciuto poco tempo fa.
Piovigginava e il cielo era nuvoloso, il che era ovviamente l’opposto di ciò che mi aspettavo, e a peggiorare le cose, l’ingresso al torrione principale del castello era temporaneamente chiuso a causa di lavori di restauro.
Alla fine, il palazzo Honmaru era l’unico luogo che valeva la pena visitare.
Il palazzo ha più di 30 stanze e copre un’area di 3.100 metri quadrati.
Originariamente utilizzato come residenza principale dei signori di Owari, fu poi trasformato in una casa per gli ospiti e in un ufficio amministrativo.
L’architettura è in stile Shoin, caratterizzato dall’incorporazione di pali quadrati e da pavimenti interamente ricoperti da stuoie tatami.
La caratteristica più evidente di questo edificio tradizionale risiede, a mio avviso, negli elaborati disegni di animali, uccelli, alberi, fiori e persone antiche sui fusuma, pannelli rettangolari verticali che possono scorrere da un lato all’altro per ridefinire gli spazi all’interno di una stanza e fungere da porte.
Mi hanno particolarmente commosso le feroci tigri disegnate sulle porte dorate dei fusuma, che sembravano sul punto di saltare fuori e attaccarmi.
È stato interessante anche vedere i restauratori d’arte impegnati in un progetto di restauro, con dita abili e grande concentrazione.
Tra l’altro, consiglierei a tutti i potenziali visitatori a mettersi le pantofole quando entrano, perché camminando a piedi nudi lungo il corridoio ho inavvertitamente sbattuto il mignolo del piede destro sullo spigolo di un pilastro di legno. Ho fatto una smorfia di dolore e non sono riuscito a muovermi per quasi un minuto.
Dopo questa breve ma gratificante visita del palazzo, ci siamo concessi un delizioso pranzo a base di anguille alla griglia chiamato Hitsumabushi, una specialità di Nagoya, in un ristorante vicino.
©ondoku3.com
ポルトガル語(Português)
Em uma manhã fria de inverno, no meu caminho de volta de Tóquio, fui visitar o castelo de Nagoya com duas blogueiras que tinha conhecido recentemente.
Estava chuviscando e o céu estava nublado, o que obviamente era o oposto do que eu estava esperando e, para piorar a situação, a entrada da torre de menagem principal do castelo estava temporariamente fechada devido a obras de restauração.
No final de contas, o palácio Honmaru era o único lugar que valia a pena visitar.
O palácio possui mais de 30 quartos e cobre uma área de 3.100 metros quadrados.
Originalmente usado como a residência principal dos senhores de Owari, foi posteriormente transformado em uma casa de hóspedes e em um escritório administrativo.
A arquitetura é no estilo Shoin, caracterizado pela incorporação de postes quadrados e pisos totalmente cobertos por tapetes de tatame.
A característica mais marcante desse edifício tradicional reside, na minha opinião, nos desenhos elaborados de animais, pássaros, árvores, flores e povos antigos nos fusumas, painéis retangulares verticais que podem deslizar de um lado para o outro para redefinir os espaços dentro de um quarto e funcionar como portas.
Fiquei particularmente emocionado com os tigres ferozes desenhados nas portas fusuma douradas, que pareciam estar prestes a pular e me atacar.
Também achei interessante ver restauradores de arte trabalhando em um projeto de restauração, com dedos hábeis e grande concentração.
A propósito, eu recomendaria que todos os possíveis visitantes calçassem chinelos ao entrar, pois inadvertidamente bati o dedo pequeno do pé direito na quina de um pilar de madeira enquanto caminhava descalço pelo corredor. Eu estremeci de dor e não consegui me mexer por quase um minuto.
Após esse breve, mas gratificante, passeio pelo palácio, nos deliciamos com um delicioso almoço de enguias grelhadas chamado Hitsumabushi, uma especialidade de Nagoya, em um restaurante próximo.
©ondoku3.com
ロシア語 (Русский Язык)
Холодным зимним утром, возвращаясь домой из Токио, я вместе с двумя блогерами, с которыми недавно познакомился, отправился осматривать достопримечательности замка Нагоя.
Моросил дождь и небо было пасмурно, что было полной противоположностью тому, чего я ожидал, и, что ещё хуже, вход в главную крепость замка был временно закрыт из-за реставрационных работ.
В итоге дворец Хонмару оказался единственным местом, которое стоило посетить.
Во дворце более 30 комнат, а его площадь составляет 3 100 квадратных метров.
Изначально он использовался как главная резиденция владык Овари, но позже был переделан в гостевой дом и административный офис.
Архитектура выполнена в стиле сёин, для которого характерны квадратные столбы и полы, полностью покрытые циновками татами.
Самой яркой особенностью этого традиционного здания, на мой взгляд, являются искусные рисунки животных, птиц, деревьев, цветов и древних людей на фусумах — вертикальных прямоугольных панелях, которые могут сдвигаться из стороны в сторону, изменяя пространство в комнате и выполняя роль дверей.
Меня особенно тронули свирепые тигры, нарисованные на позолоченных дверях фусума, которые выглядели так, будто вот-вот выпрыгнут и нападут на меня.
Мне также было интересно наблюдать за тем, как реставраторы искусства работают над проектом восстановления, ловко орудуя пальцами и с большой концентрацией.
Кстати, я бы советовал каждому потенциальному посетителю надеть при входе тапочки, так как, проходя босиком по коридору, я нечаянно ударился маленьким пальцем правой ноги об угол деревянной колонны. Я вздрогнул от боли и почти минуту не мог пошевелиться.
После этой короткой, но полезной экскурсии по дворцу мы угостились вкусным обедом из жареных угрей под названием «хицумабуси», фирменного блюда Нагои, в одном из близлежащих ресторанов.
©ondoku3.com
オランダ語(Nederlands)
Op een koude winterochtend, op de terugweg van Tokio, ging ik met twee bloggers die ik onlangs had ontmoet op sightseeing in het kasteel van Nagoya.
Het miezerde en de lucht was bewolkt, wat duidelijk het tegenovergestelde was van wat ik verwachtte, en tot overmaat van ramp was de ingang van de hoofdtoren van het kasteel tijdelijk gesloten vanwege restauratiewerkzaamheden.
Uiteindelijk was het Honmaru-paleis de enige plek die een bezoek waard was.
Het paleis heeft meer dan 30 kamers en beslaat een oppervlakte van 3100 vierkante meter.
Oorspronkelijk werd het gebruikt als hoofdverblijf van de heren van Owari, maar later werd het omgebouwd tot gastenverblijf en administratiekantoor.
De architectuur is in de Shoin-stijl, gekenmerkt door de integratie van vierkante palen en vloeren die volledig bedekt zijn met tatamimatten.
Het meest opvallende kenmerk van dit traditionele gebouw ligt naar mijn mening in de uitgewerkte tekeningen van dieren, vogels, bomen, bloemen en antieke mensen op de fusuma’s, verticale rechthoekige panelen die van de ene kant naar de andere kunnen worden geschoven om de ruimtes in een kamer opnieuw te definiëren en als deuren te fungeren.
Ik was vooral ontroerd door de woeste tijgers op de vergulde fusuma-deuren, die eruit zagen alsof ze op het punt stonden eruit te springen en me aan te vallen.
Ik vond het ook interessant om kunstrestaurateurs te zien werken aan een restauratieproject, met behendige vingers en grote concentratie.
Overigens zou ik alle potentiële bezoekers willen aanraden om pantoffels aan te trekken bij binnenkomst, want ik stootte per ongeluk de kleine teen van mijn rechtervoet aan de hoek van een houten pilaar toen ik op blote voeten door de gang liep. Ik kromp ineen van de pijn en kon me bijna een minuut niet bewegen.
Na dit korte maar lonende bezoek aan het paleis trakteerden we onszelf op een heerlijke lunch van gegrilde paling genaamd Hitsumabushi, een specialiteit uit Nagoya, in een nabijgelegen restaurant.
©ondoku3.com
スウェーデン語(Svenska)
En kall vintermorgon på väg tillbaka från Tokyo åkte jag på sightseeing runt Nagoya slott med två bloggare som jag nyligen hade träffat.
Det duggregnade och himlen var molnig, vilket var raka motsatsen till vad jag hade förväntat mig, och för att göra saken värre var ingången till slottets huvudport tillfälligt stängd på grund av restaureringsarbete.
I slutändan var Honmaru-palatset det enda stället som var värt ett besök.
Palatset har över 30 rum och täcker en yta på 3 100 kvadratmeter.
Det användes ursprungligen som huvudresidens för herrarna i Owari, men omvandlades senare till ett gästhus och ett administrativt kontor.
Arkitekturen är i Shoin-stil, som kännetecknas av fyrkantiga stolpar och golv helt täckta av tatamimattor.
Det mest slående inslaget i denna traditionella byggnad ligger, enligt min mening, i de detaljerade teckningarna av djur, fåglar, träd, blommor och forntida människor på fusumorna, vertikala rektangulära paneler som kan glida från sida till sida för att omdefiniera utrymmena i ett rum och fungera som dörrar.
Jag blev särskilt rörd av de vilda tigrarna på de gyllene fusumadörrarna, som såg ut som om de var på väg att hoppa fram och attackera mig.
Jag tyckte också att det var intressant att se konstrestauratörer arbeta med ett restaureringsprojekt, med skickliga fingrar och stor koncentration.
För övrigt skulle jag vilja uppmana alla potentiella besökare att ta på sig tofflor när de kommer in, eftersom jag oavsiktligt stötte lilltån på min högra fot mot hörnet av en träpelare medan jag gick barfota i korridoren. Jag ryckte till av smärta och kunde inte röra mig på nästan en minut.
Efter detta korta men givande besök på palatset bjöd vi oss själva på en utsökt lunch med grillad ål som kallas Hitsumabushi, en specialitet från Nagoya, på en närliggande restaurang.
©ondoku3.com
