日本語
僕の隣に座っている女性はマリリンさん、僕にとって最初のフランス人のメール友達です。
ネットを通じて知り合ったのが、かれこれ8年程前ですが、ようやくリアルで会うことができました。
1989年春に僕が初めてパリを訪れた時に宿泊したパリ北駅前にある「ホテル・ピカーディー」の前で待ち合わせをしました。
姿を現した彼女は僕が学生時代にハマっていたUKパンクロックを彷彿とさせるような服を身にまとい、黒いサングラスをかけていて、独特の雰囲気を漂わせていました。
軽く初対面の挨拶をした後、僕らは都市間高速鉄道RER B線でリュクサンブール駅に向かいました。
広々としたリュクサンブール公園の敷地内にあるベンチに腰を下ろして、あれやこれやと話をしました。
彼女は手先の器用さを活かして、コットンドールを製造・販売するビジネスを始めるとのことでした。
数時間ほどして別れましたが、それまでにメールのやり取りでしか知らなかった彼女との実際の対面には、何とも言えない感慨深いものがありました。
©ondoku3.com
英語 (English)
The woman sitting next to me is Marilyn, my first French email friend.
We got to know each other online about eight years ago, and now I’ve finally had the chance to meet her in person.
We arranged to meet in front of the Hotel Picardy, just outside Paris-Nord Station, where I stayed when I first visited Paris in the spring of 1989.
When she showed up, she was wearing clothes that reminded me of the UK punk rock I was mad about as a student, along with black sunglasses, giving her a distinctive vibe.
After a brief hello, we hopped on the RER B train and headed to Luxembourg Station.
We found a bench in the grounds of the spacious Luxembourg Gardens and sat down to chat about all sorts of things.
She mentioned she’s planning to start a business making and selling cotton dolls, putting her nimble fingers to good use.
A few hours later we said goodbye, but meeting her face-to-face after only knowing her through emails left me with a deep sense of something I can’t quite put into words.
©ondoku3.com
ドイツ語(Deutsch)
Die Frau, die neben mir sitzt, ist Marilyn, meine erste französische E-Mail-Freundin.
Wir haben uns vor etwa acht Jahren online kennengelernt, und jetzt hatte ich endlich die Gelegenheit, sie persönlich zu treffen.
Wir haben uns vor dem Hotel Picardy verabredet, direkt vor dem Bahnhof Paris-Nord, wo ich übernachtet habe, als ich im Frühjahr 1989 zum ersten Mal Paris besuchte.
Als sie ankam, trug sie Kleidung, die mich an den britischen Punkrock erinnerte, den ich als Student geliebt habe, dazu eine schwarze Sonnenbrille, was ihr eine besondere Ausstrahlung gab.
Nach einer kurzen Begrüßung stiegen wir in den RER B-Zug und fuhren zum Bahnhof Luxembourg.
Wir fanden eine Bank in den weitläufigen Luxemburg-Gärten, setzten uns und unterhielten uns über dies und das.
Sie erzählte mir, dass sie ein Unternehmen gründen will, um Baumwollpuppen herzustellen und zu verkaufen, wobei sie ihre geschickten Hände gut einsetzen kann.
Ein paar Stunden später verabschiedeten wir uns, aber sie persönlich zu treffen, nachdem ich sie nur von E-Mails kannte, hinterließ bei mir ein tiefes Gefühl, das ich nicht recht beschreiben kann.
©ondoku3.com
フランス語(Français)
La femme assise à côté de moi est Marilyn, ma première amie française par e-mail.
On s’est connus en ligne il y a environ huit ans, et maintenant j’ai enfin eu l’occasion de la rencontrer en personne.
On s’est donné rendez-vous devant l’hôtel Picardy, juste devant la gare de Paris-Nord, où j’avais logé lors de ma première visite à Paris au printemps 1989.
Quand elle est arrivée, elle portait des vêtements qui me rappelaient le punk rock britannique dont j’étais fan quand j’étais étudiant, avec des lunettes de soleil noires qui lui donnaient une allure particulière.
Après un petit coucou, on a pris le RER B pour aller à la gare de Luxembourg.
On a trouvé un banc dans les vastes jardins du Luxembourg, on s’est assis et on a discuté de tout et de rien.
Elle m’a dit qu’elle comptait lancer une affaire de fabrication et de vente de poupées en coton, en mettant à profit ses mains habiles.
Quelques heures plus tard, on s’est quittés, mais la rencontrer en vrai après l’avoir connue seulement par e-mails m’a laissé une impression profonde que je ne peux pas vraiment exprimer.
©ondoku3.com
スペイン語 (Español)
La mujer sentada a mi lado es Marilyn, mi primera amiga francesa por correo electrónico.
Nos conocimos por internet hace unos ocho años, y ahora por fin he tenido la oportunidad de conocerla en persona.
Quedamos en encontrarnos delante del Hotel Picardy, justo fuera de la estación de París-Nord, donde me alojé cuando visité París por primera vez en la primavera de 1989.
Cuando llegó, llevaba ropa que me recordaba al punk rock británico que me encantaba cuando era estudiante, junto con gafas de sol negras que le daban un aire especial.
Tras un saludo breve, subimos al tren RER B y nos dirigimos a la estación de Luxemburgo.
Encontramos un banco en los amplios Jardines de Luxemburgo, nos sentamos y charlamos sobre varias cosas.
Me contó que planea montar un negocio para hacer y vender muñecas de algodón, aprovechando bien sus manos hábiles.
Unas horas después nos despedimos, pero conocerla en persona tras haberla conocido solo por correos me dejó una sensación profunda que no puedo poner en palabras.
©ondoku3.com
中国語（中文）
坐在我旁边的女士是玛丽莲，我的第一个法国电子邮件朋友。
我们大约八年前在网上认识，现在我终于有机会亲自见到她了。
我们约好在巴黎北站外的皮卡迪酒店前见面，那是我1989年春天第一次来巴黎时住过的地方。
她出现时，穿着让我想起学生时代热衷的英国朋克摇滚风格的衣服，戴着黑色墨镜，给人一种独特的感觉。
简单打了个招呼后，我们上了RER B火车，前往卢森堡站。
我们在宽敞的卢森堡花园里找到一张长椅，坐下来聊了各种话题。
她提到她打算开一家制作和销售棉花娃娃的生意，好好利用她灵活的手指。
几个小时后我们道别，但通过电子邮件认识她之后能面对面交流，给我留下了某种深刻的感受，难以用言语表达。
©ondoku3.com
韓国語（한국어）
제 옆에 앉아 있는 여자는 마릴린이라는 제 첫 프랑스 이메일 친구입니다.
우리는 약 8년 전에 온라인으로 알게 됐고, 이제야 직접 만날 기회가 생겼습니다.
1989년 봄에 제가 처음 파리를 방문했을 때 묵었던 파리 노르역 바로 밖의 피카르디 호텔 앞에서 만나기로 했습니다.
그녀가 나타났을 때, 제가 학생 때 푹 빠졌던 영국 펑크 록을 떠올리게 하는 옷을 입고 검은 선글라스를 쓰고 있어서 독특한 분위기를 풍겼습니다.
간단히 인사한 후, 우리는 RER B 열차를 타고 룩셈부르크 역으로 갔습니다.
우리는 넓은 룩셈부르크 정원에서 벤치를 찾아 앉아서 이것저것 이야기를 나눴습니다.
그녀는 손재주를 살려서 솜인형을 만들고 파는 사업을 시작할 계획이라고 했습니다.
몇 시간 후에 헤어졌지만, 이메일로만 알던 그녀를 직접 만나니 말로 표현하기 힘든 깊은 감정이 남았습니다.
©ondoku3.com
ノルウェー語 (Norsk)
Kvinnen som sitter ved siden av meg, er Marilyn, min første franske e-postvenn.
Vi ble kjent med hverandre på nett for omtrent åtte år siden, og nå har jeg endelig fått muligheten til å møte henne i virkeligheten.
Vi avtalte å møtes foran Hotel Picardy, rett utenfor Paris-Nord stasjon, der jeg bodde da jeg først besøkte Paris våren 1989.
Da hun kom, hadde hun på seg klær som minnet meg om britisk punkrock jeg var helt oppslukt av som student, sammen med svarte solbriller som ga henne en spesiell utstråling.
Etter en kort hilsen tok vi RER B-toget og dro til Luxembourg stasjon.
Vi fant en benk i den romslige Luxembourg-hagen, satte oss ned og pratet om alt mulig.
Hun sa at hun har planer om å starte en bedrift der hun skal lage og selge bomullsdukker, og bruke sine flinke hender godt.
Noen timer senere tok vi farvel, men å møte henne ansikt til ansikt etter bare å ha kjent henne via e-post ga meg en dyp følelse av noe jeg ikke helt kan beskrive.
©ondoku3.com
デンマーク語 (Dansk)
Kvinden, der sidder ved siden af mig, er Marilyn, min første franske e-mail-ven.
Vi lærte hinanden at kende online for omkring otte år siden, og nu har jeg endelig fået chancen for at møde hende i virkeligheden.
Vi aftalte at mødes foran Hotel Picardy, lige udenfor Paris-Nord Station, hvor jeg boede, da jeg først besøgte Paris i foråret 1989.
Da hun kom, havde hun tøj på, der mindede mig om den britiske punkrock, jeg var tosset med som studerende, og sorte solbriller, der gav hende en særlig stemning.
Efter et hurtigt hej hoppede vi på RER B-toget og tog til Luxembourg Station.
Vi fandt en bænk i den store Luxembourg Have, satte os ned og snakkede om lidt af hvert.
Hun fortalte, at hun vil starte en virksomhed med at lave og sælge bomuldsdukker og bruge sine dygtige hænder godt.
Et par timer senere sagde vi farvel, men at møde hende ansigt til ansigt efter kun at kende hende fra e-mails efterlod mig med en dyb følelse af noget, jeg ikke rigtig kan udtrykke.
©ondoku3.com
フィンランド語 (Suomi)
Nainen, joka istuu vieressäni, on Marilyn, ensimmäinen ranskalainen sähköpostiystäväni.
Tutustuimme netissä noin kahdeksan vuotta sitten, ja nyt olen vihdoin saanut tilaisuuden tavata hänet kasvokkain.
Sovimme tapaavamme Hotel Picardyn edessä, aivan Paris-Nordin aseman ulkopuolella, missä yövyin, kun kävin Pariisissa ensimmäistä kertaa keväällä 1989.
Kun hän saapui, hänellä oli päällään vaatteita, jotka muistuttivat minua brittiläisestä punkrockista, josta olin innoissani opiskelijana, ja mustat aurinkolasit, jotka antoivat hänelle omanlaisensa tunnelman.
Lyhyen tervehdyksen jälkeen nousimme RER B -junaan ja menimme Luxemburgin asemalle.
Löysimme penkin tilavasta Luxemburgin puutarhasta, istuimme alas ja juttelimme kaikenlaisista asioista.
Hän kertoi aikovansa perustaa yrityksen, joka tekee ja myy puuvillanukkeja, hyödyntäen näppäriä käsiään hyvin.
Muutaman tunnin kuluttua sanoimme hei hei, mutta hänen tapaamisensa kasvotusten, kun olin tuntenut hänet vain sähköpostien kautta, jätti minuun syvän tunteen jostain, jota en oikein osaa sanoittaa.
©ondoku3.com
イタリア語(Italiano)
La donna seduta accanto a me è Marilyn, la mia prima amica francese via e-mail.
Ci siamo conosciuti online circa otto anni fa, e ora ho finalmente avuto l’occasione di incontrarla di persona.
Ci siamo messi d’accordo per trovarci davanti all’Hotel Picardy, proprio fuori dalla stazione di Paris-Nord, dove ho alloggiato quando ho visitato Parigi per la prima volta nella primavera del 1989.
Quando è arrivata, indossava vestiti che mi ricordavano il punk rock britannico che adoravo da studente, con occhiali da sole neri che le davano un’aria particolare.
Dopo un saluto veloce, siamo saliti sul treno RER B e siamo andati alla stazione di Luxembourg.
Abbiamo trovato una panchina nei vasti Giardini del Lussemburgo, ci siamo seduti e abbiamo parlato di un po’ di tutto.
Mi ha detto che vuole avviare un’attività per fare e vendere bambole di cotone, usando al meglio le sue mani abili.
Qualche ora dopo ci siamo salutati, ma incontrarla di persona dopo averla conosciuta solo via e-mail mi ha lasciato una sensazione profonda che non riesco a descrivere.
©ondoku3.com
ポルトガル語(Português)
A mulher sentada ao meu lado é Marilyn, minha primeira amiga francesa por e-mail.
Nos conhecemos pela internet há uns oito anos, e agora eu finalmente tive a chance de encontrá-la pessoalmente.
Combinamos de nos encontrar em frente ao Hotel Picardy, bem perto da estação Paris-Nord, onde eu fiquei hospedado quando visitei Paris pela primeira vez, na primavera de 1989.
Quando ela chegou, estava com roupas que me lembraram o punk rock britânico que eu curtia muito quando era estudante, além de óculos escuros pretos, o que lhe dava um ar especial.
Depois de um oi rápido, pegamos o trem RER B e fomos para a estação de Luxemburgo.
Achamos um banco no espaço amplo do Jardim de Luxemburgo, sentamos e conversamos sobre várias coisas.
Ela mencionou que pretende abrir um negócio para fazer e vender bonecas de algodão, usando bem suas mãos ágeis.
Algumas horas depois nos despedimos, mas encontrá-la ao vivo depois de só a conhecer por e-mails me deixou com uma sensação forte que eu não consigo explicar direito.
©ondoku3.com
ロシア語 (Русский Язык)
Женщина, сидящая рядом со мной, — это Мэрилин, моя первая французская подруга по электронной почте.
Мы познакомились в интернете примерно восемь лет назад, и теперь у меня наконец появилась возможность встретиться с ней лично.
Мы договорились встретиться перед отелем «Пикарди», прямо у вокзала Париж-Норд, где я останавливался, когда впервые приехал в Париж весной 1989 года.
Когда она появилась, на ней была одежда, которая напомнила мне британский панк-рок, от которого я был в восторге в студенческие годы, и чёрные солнцезащитные очки, придававшие ей особый стиль.
После короткого приветствия мы сели на поезд RER B и поехали на станцию Люксембург.
Мы нашли скамейку в просторном Люксембургском саду, сели и поболтали о разном.
Она рассказала, что планирует открыть бизнес по изготовлению и продаже хлопковых кукол, где пригодятся её ловкие руки.
Через пару часов мы попрощались, но встреча с ней лицом к лицу после знакомства только по переписке оставила у меня глубокое чувство, которое я не могу толком описать.
©ondoku3.com
オランダ語(Nederlands)
De vrouw die naast me zit, is Marilyn, mijn eerste Franse e-mailvriendin.
We hebben elkaar zo’n acht jaar geleden online leren kennen, en nu heb ik eindelijk de kans gekregen om haar in het echt te ontmoeten.
We spraken af voor het Hotel Picardy, vlak bij het station Paris-Nord, waar ik verbleef toen ik in de lente van 1989 voor het eerst Parijs bezocht.
Toen ze aankwam, droeg ze kleren die me deden denken aan de Britse punkrock waar ik als student dol op was, met een zwarte zonnebril die haar een aparte uitstraling gaf.
Na een korte groet stapten we op de RER B-trein en gingen we naar het station Luxembourg.
We vonden een bankje in de ruime Luxemburgse Tuinen, gingen zitten en praatten over van alles en nog wat.
Ze vertelde dat ze een bedrijf wil beginnen om katoenen poppen te maken en te verkopen, waarbij ze haar handige vingers goed kan gebruiken.
Een paar uur later namen we afscheid, maar haar in het echt ontmoeten na haar alleen via e-mails te kennen, gaf me een diep gevoel dat ik niet goed kan verwoorden.
©ondoku3.com
スウェーデン語(Svenska)
Kvinnan som sitter bredvid mig är Marilyn, min första franska e-postvän.
Vi lärde känna varandra på nätet för ungefär åtta år sedan, och nu har jag äntligen fått chansen att träffa henne på riktigt.
Vi bestämde oss för att mötas framför Hotel Picardy, precis utanför Paris-Nord Station, där jag bodde när jag besökte Paris för första gången våren 1989.
När hon dök upp hade hon på sig kläder som påminde mig om den brittiska punkrock jag älskade som student, tillsammans med svarta solglasögon som gav henne en speciell känsla.
Efter ett kort hej hoppade vi på RER B-tåget och åkte till Luxembourg Station.
Vi hittade en bänk i de rymliga Luxemburgträdgårdarna, satte oss ner och snackade om allt möjligt.
Hon nämnde att hon tänker starta ett företag för att tillverka och sälja bomullsdockor, där hon kan dra nytta av sina skickliga händer.
Några timmar senare sa vi hej då, men att träffas öga mot öga efter att bara ha känt henne via e-post gav mig en djup känsla som jag inte riktigt kan sätta ord på.
©ondoku3.com
ポーランド語 (Polski)
Kobieta siedząca obok mnie to Marilyn, moja pierwsza francuska przyjaciółka mailowa.
Poznaliśmy się w internecie jakieś osiem lat temu, a teraz w końcu miałem okazję spotkać ją osobiście.
Umówiliśmy się przed hotelem Picardy, tuż obok dworca Paris-Nord, gdzie mieszkałem, kiedy pierwszy raz odwiedziłem Paryż wiosną 1989 roku.
Kiedy się pojawiła, miała na sobie ubrania, które przypominały mi brytyjski punk rock, za którym szalałem jako student, i czarne okulary przeciwsłoneczne, co dawało jej wyjątkowy klimat.
Po krótkim przywitaniu wsiedliśmy do pociągu RER B i pojechaliśmy na stację Luxembourg.
Znaleźliśmy ławkę w przestronnych Ogrodach Luksemburskich, usiedliśmy i rozmawialiśmy o różnych sprawach.
Powiedziała, że planuje założyć firmę produkującą i sprzedającą bawełniane lalki, dobrze wykorzystując swoje zręczne ręce.
Kilka godzin później pożegnaliśmy się, ale spotkanie z nią twarzą w twarz po tym, jak znałem ją tylko z e-maili, zostawiło we mnie głębokie wrażenie czegoś, czego nie umiem opisać słowami.
©ondoku3.com
チェコ語 (Čeština)
Žena, co sedí vedle mě, je Marilyn, moje první francouzská kamarádka přes e-mail.
Seznámili jsme se na internetu asi před osmi lety, a teď jsem konečně měl možnost se s ní setkat osobně.
Dohodli jsme se, že se sejdeme před hotelem Picardy, hned vedle nádraží Paris-Nord, kde jsem bydlel, když jsem poprvé navštívil Paříž na jaře 1989.
Když přišla, měla na sobě oblečení, které mi připomnělo britský punkrock, co jsem měl rád jako student, a černé sluneční brýle, co jí dodávaly zvláštní atmosféru.
Po krátkém pozdravu jsme nastoupili do vlaku RER B a jeli na stanici Luxembourg.
Našli jsme lavičku v rozlehlých Lucemburských zahradách, sedli si a povídali si o všem možném.
Řekla, že chce začít podnikat s výrobou a prodejem bavlněných panenek, kde využije své šikovné ruce.
O pár hodin později jsme se rozloučili, ale setkání s ní tváří v tvář po tom, co jsem ji znal jen z e-mailů, ve mně zanechalo hluboký pocit něčeho, co nedokážu popsat slovy.
©ondoku3.com
ルーマニア語 (Română)
Femeia care stă lângă mine este Marilyn, prima mea prietenă franceză prin e-mail.
Ne-am cunoscut online acum vreo opt ani, iar acum am avut în sfârşit ocazia să o întâlnesc în persoană.
Am stabilit să ne întâlnim în faţa Hotelului Picardy, chiar lângă gara Paris-Nord, unde am stat când am vizitat Parisul prima dată în primăvara lui 1989.
Când a apărut, purta haine care mi-au amintit de punk rock-ul britanic de care eram pasionat ca student, împreună cu ochelari de soare negri, care îi dădeau un aer special.
După un salut scurt, ne-am urcat în trenul RER B şi am mers spre Gara Luxembourg.
Am găsit o bancă în spaţioasa Grădină Luxembourg, ne-am aşezat şi am vorbit despre tot felul de lucruri.
Mi-a zis că vrea să înceapă o afacere cu fabricarea şi vânzarea de păpuşi din bumbac, folosindu-şi mâinile pricepute.
Câteva ore mai târziu ne-am despărţit, dar întâlnirea cu ea faţă în faţă, după ce o ştiam doar din e-mailuri, mi-a lăsat o impresie profundă despre ceva ce nu pot pune în cuvinte.
©ondoku3.com
インドネシア語 (Bahasa Indonesia)
Wanita yang duduk di samping saya adalah Marilyn, teman e-mail pertama saya dari Prancis.
Kami saling kenal lewat internet sekitar delapan tahun lalu, dan sekarang saya akhirnya punya kesempatan untuk bertemu dengannya langsung.
Kami janjian bertemu di depan Hotel Picardy, tepat di luar Stasiun Paris-Nord, tempat saya menginap saat pertama kali mengunjungi Paris di musim semi 1989.
Saat dia datang, dia memakai baju yang mengingatkan saya pada musik punk rock Inggris yang saya suka banget waktu masih mahasiswa, plus kacamata hitam yang memberi kesan khas.
Setelah saling menyapa sebentar, kami naik kereta RER B dan pergi ke Stasiun Luksemburg.
Kami menemukan bangku di area Taman Luksemburg yang luas, duduk, dan ngobrol tentang macam-macam hal.
Dia bilang dia mau mulai bisnis membuat dan menjual boneka kapas, memanfaatkan tangannya yang cekatan.
Beberapa jam kemudian kami berpisah, tapi bertemu langsung dengannya setelah cuma kenal lewat e-mail meninggalkan perasaan mendalam yang sulit saya ungkapkan dengan kata-kata.
©ondoku3.com
ベトナム語 (Tiếng Việt)
Người phụ nữ ngồi cạnh tôi là Marilyn, người bạn Pháp đầu tiên qua e-mail của tôi.
Chúng tôi quen nhau trên mạng cách đây khoảng tám năm, và giờ tôi cuối cùng cũng có dịp gặp cô ấy ngoài đời.
Chúng tôi hẹn gặp nhau trước Khách sạn Picardy, ngay ngoài Ga Paris-Nord, nơi tôi đã ở khi lần đầu đến Paris vào mùa xuân năm 1989.
Khi cô ấy đến, cô ấy mặc quần áo gợi tôi nhớ đến nhạc punk rock Anh mà tôi mê mẩn hồi còn là sinh viên, cùng với kính râm đen, tạo cho cô ấy một phong cách riêng.
Sau một lời chào ngắn, chúng tôi lên tàu RER B và đi đến Ga Luxembourg.
Chúng tôi tìm được một ghế dài trong khuôn viên Vườn Luxembourg rộng lớn, ngồi xuống và nói chuyện về đủ thứ.
Cô ấy bảo rằng cô ấy định mở một việc kinh doanh làm và bán búp bê bằng bông, tận dụng đôi tay khéo léo của mình.
Vài tiếng sau chúng tôi chia tay, nhưng gặp cô ấy trực tiếp sau khi chỉ biết qua e-mail để lại trong tôi một cảm giác sâu sắc về điều gì đó mà tôi không thể diễn đạt thành lời.
©ondoku3.com
