日本語
とても嬉しいことに、愛知県立美術館でジョアン・ミロ展が開催されています。
彼はスペイン・バルセロナ出身の画家、彫刻家、陶芸家でした。
僕は物心ついた頃から、独特の魅力を放つミロの絵画や彫刻に魅了され続けてきました。バルセロナに滞在した際には必ず、1975年に彼の偉大な功績を称えて創設された美術館、ジョアン・ミロ美術館を訪れました。
でもミロが書道や俳句といった日本の文化に深い関心を寄せていたことや、日本の土を踏むことを長年夢見ていたことを知ったのは最近のことです。
今回のミロ展に足を運んだ際に僕の興味を惹いたのは、二枚の絵画、具体的にはアンリク・クリストフル・リカルの肖像と「カタツムリ、女、花、星」というタイトルの絵でした。
リカルとミロはバルセロナにある同じ美術学校に通い、同じアトリエで作品を制作し、友情を育みつつ切磋琢磨することにより、その才能を開花させました。
画家になろうと努力する過程で、リカルは木版画の技術を独学で学び、浮世絵の作品を収集しました。
ミロは親友の肖像画を制作するにあたって、自らも日本芸術の研究に専心した画家・版画家であることを証明すべく、背景にパレットを描き、浮世絵の断片を表面に貼付しました。
他方、「カタツムリ」、「女」、「花」、「星」を意味する四つのフランス語の単語は、一列に連なるように配置されています。
本来深さを持たないこれらの文字は、互いに交錯しながら女性たちの間を縫うように延びるとともに、彼女たちの服の色が変わる境界線を形成しています。
この作品はフランスの実業家の依頼を受けて制作されたタペストリーのための下絵の一つで、1930年代におけるミロの傑作の一つとされています。
英語 (English)
To my great delight, the exhibition of Joan Miró’s artworks is held at the Aichi Prefectural Museum of Art.
He was a Spanish painter, sculptor and ceramisist born in Barcelona.
For as long as I remember, I’ve always been fascinated by his paintings and sculptures that exude a charm of their own, and when I was in Barcelona, I never failed to visit the Fundació Joan Miró, a museum established there in 1975 in honour of his great achievements.
However, until recently I didn’t know that he was deeply interested in Japanese culture such as calligraphy and haiku, and that he had long been dreaming of setting foot on the soil of Japan.
During my visit to the exhibition, two paintings drew my attention: the portrait of Enric Cristòfol Ricart; and the painting entitled “Snail, woman, flower, and star”.
Ricart and Miró attended the same art school in Barcelona, shared an atelier, and developed their talents through friendly competition.
While making efforts to become a painter, Ricart also taught himself the technique of wood engraving, and collected Japanese woodblock prints called ukiyo-e.
In drawing a portrait of his best friend, Miró drew a palette in the background, and pasted pieces of ukiyo-e prints on the surface of the drawing, to prove that he was also a painter and printmaker who devoted himself to the study of Japanese art.
On the other hand, the four French words meaning “snail,” “woman,” “flower,” and “star” are arranged in a row.
These characters, intrinsically devoid of depth, intersect with each other while threading between the women, and constitute the boundaries across which the colours of their bodies change.
This artwork is one of the sketches for tapestries produced at the request of a French businessman, and has been regarded as one of Miro’s masterpieces in the 1930s.
ドイツ語(Deutsch)
Zu meiner großen Freude findet die Ausstellung der Kunstwerke von Joan Miró im Kunstmuseum der Präfektur Aichi statt.
Er war ein spanischer Maler, Bildhauer und Keramiker, der in Barcelona geboren wurde.
So lange ich mich erinnere, bin ich immer von seinen Gemälden und Skulpturen fasziniert, die einen ganz eigenen Charme ausstrahlen, und als ich in Barcelona war, habe ich es nie versäumt, die Fundació Joan Miró zu besuchen, ein Museum, das dort 1975 zu Ehren seiner großartigen Leistungen gegründet wurde.
Allerdings wusste ich bis vor kurzem nicht, dass er sich sehr für die japanische Kultur wie Kalligrafie und Haiku interessierte und schon lange davon träumte, den Boden Japans zu betreten.
Bei meinem Besuch der Ausstellung zogen zwei Gemälde meine Aufmerksamkeit auf sich: das Porträt von Enric Cristòfol Ricart; und das Gemälde mit dem Titel “Schnecke, Frau, Blume und Stern”.
Ricart und Miró besuchten dieselbe Kunstschule in Barcelona, teilten sich ein Atelier und entwickelten ihre Talente durch freundschaftlichen Wettbewerb.
Während er sich bemühte, Maler zu werden, brachte sich Ricart auch selbst die Technik des Holzstichs bei und sammelte japanische Holzschnitte namens Ukiyo-e.
Beim Zeichnen eines Porträts seines besten Freundes zeichnete Miró eine Palette in den Hintergrund und klebte Teile von Ukiyo-e-Drucken auf die Oberfläche der Zeichnung, um zu beweisen, dass er auch ein Maler und Grafiker war, der sich dem Studium der japanischen Kunst widmete.
Auf der anderen Seite sind die vier französischen Wörter, die “Schnecke”, “Frau”, “Blume” und “Stern” bedeuten, in einer Reihe angeordnet.
Diese Buchstaben, die eigentlich an Tiefe fehlen, überschneiden sich, während sie sich zwischen den Frauen erstrecken, und bilden die Grenzen, über die hinaus sich die Farben ihrer Körper ändern.
Dieses Kunstwerk ist eine der Skizzen für Wandteppiche, die auf Wunsch eines französischen Geschäftsmanns hergestellt wurden, und gilt als eines von Mirós Meisterwerken in den 1930er Jahren.
フランス語(Français)
À mon grand plaisir, l’exposition des œuvres de Joan Miró se tient au Musée d’art de la préfecture d’Aichi.
Il était un peintre, sculpteur et céramiste espagnol né à Barcelone.
D’aussi loin que je me souvienne, je suis toujours fasciné par ses peintures et sculptures qui dégagent un charme qui leur est propre, et quand j’étais à Barcelone, je n’ai jamais manqué de visiter la Fundació Joan Miró, un musée créé là-bas en 1975 en l’honneur de ses grandes réalisations.
Cependant, jusqu’à récemment, je ne savais pas qu’il était profondément intéressé par la culture japonaise comme la calligraphie et le haïku, et qu’il avait rêvé depuis longtemps de poser le pied sur le sol du Japon.
Lors de ma visite de l’exposition, deux tableaux ont attiré mon attention : le portrait d’Enric Cristòfol Ricart ; et le tableau intitulé “Escargot, femme, fleur et étoile”.
Ricart et Miró ont fréquenté la même école d’art à Barcelone, ont partagé un atelier et ont développé leurs talents grâce à une compétition amicale.
Tout en s’efforçant de devenir peintre, Ricart a appris aussi la technique de la gravure sur bois tout seul, et a collectionné les estampes japonaises appelées ukiyo-e.
En dessinant un portrait de son meilleur ami, Miró a dessiné une palette en arrière-plan, et a collé des morceaux d’estampes ukiyo-e sur la surface du dessin, pour prouver qu’il était aussi un peintre et graveur qui se consacrait à l’étude de l’art japonais.
D’autre part, les quatre mots français “escargot”, “femme”, “fleur” et “étoile” sont disposés en ligne.
Ces lettres, intrinsèquement dépourvues de profondeur, s’entrecroisent en s’étendant entre les femmes, et constituent les frontières à travers lesquelles changent les couleurs de leurs corps.
Cette œuvre fait partie des esquisses de tapisseries réalisées à la demande d’un homme d’affaires français et est considérée comme l’un des chefs-d’œuvre de Miró dans les années 1930.
スペイン語 (Español)
Para mi gran alegría, la exposición de las obras de arte de Joan Miró se lleva a cabo en el Museo de Arte de la Prefectura de Aichi.
Fue un pintor, escultor y ceramista español nacido en Barcelona.
Desde que tengo uso de razón, siempre he estado fascinado por sus pinturas y esculturas que emanan un encanto propio, y cuando estaba en Barcelona, nunca dejé de visitar la Fundació Joan Miró, un museo establecido allí en 1975 en honor de sus grandes logros.
Sin embargo, hasta hace poco no sabía que él estaba profundamente interesado en la cultura japonesa, como la caligrafía y el haiku, y que había soñado durante mucho tiempo con poner un pie en el suelo de Japón.
Durante mi visita a la exposición me llamaron la atención dos cuadros: el retrato de Enric Cristòfol Ricart; y el cuadro titulado “Caracol, mujer, flor y estrella”.
Ricart y Miró asistieron a la misma escuela de arte en Barcelona, compartieron un taller y desarrollaron sus talentos a través de una competencia amistosa.
Mientras se esforzaba por convertirse en pintor, Ricart también aprendió por sí mismo la técnica del grabado en madera y coleccionó grabados en madera japoneses llamados ukiyo-e.
Al dibujar un retrato de su mejor amigo, Miró dibujó una paleta en el fondo y pegó pedazos de grabados de ukiyo-e en la superficie del dibujo, para demostrar que él también era un pintor y grabador que se dedicó al estudio del arte japonés.
Por otro lado, las cuatro palabras francesas que significan “caracol”, “mujer”, “flor” y “estrella” están dispuestas en una fila.
Estas letras, intrínsecamente desprovistas de profundidad, se cruzan entre sí mientras se extienden entre las mujeres, y constituyen los límites a través de los cuales cambian los colores de sus cuerpos.
Esta obra de arte es uno de los bocetos para tapices realizados a petición de un empresario francés y se considera como una de las obras maestras de Miró en la década de 1930.
イタリア語(Italiano)
Con mia grande gioia, la mostra delle opere di Joan Miró si tiene presso il Museo d’Arte della Prefettura di Aichi.
Era un pittore, scultore e ceramista spagnolo nato a Barcellona.
Da quando mi ricordo, sono sempre stato affascinato dai suoi dipinti e dalle sue sculture che emanano un fascino tutto loro, e quando ero a Barcellona, non ho mai mancato di visitare la Fundació Joan Miró, un museo fondato lì nel 1975 in onore dei suoi grandi meriti.
Tuttavia, fino a poco tempo fa non sapevo che fosse profondamente interessato alla cultura giapponese come la calligrafia e l’haiku, e che avesse sognato da tempo di mettere piede sul suolo giapponese.
Durante la mia visita alla mostra, due dipinti hanno attirato la mia attenzione: il ritratto di Enric Cristòfol Ricart; e il dipinto intitolato “Lumaca, donna, fiore e stella”.
Ricart e Miró hanno frequentato la stessa scuola d’arte a Barcellona, hanno condiviso un atelier e hanno sviluppato i loro talenti attraverso una competizione amichevole.
Mentre si sforzava di diventare un pittore, Ricart ha anche imparato da solo la tecnica dell’incisione su legno e ha collezionato stampe xilografiche giapponesi chiamate ukiyo-e.
Nel disegnare un ritratto del suo migliore amico, Miró ha disegnato una tavolozza sullo sfondo e ha incollato pezzi di stampe ukiyo-e sulla superficie del disegno, per dimostrare che era anche un pittore e incisore che si dedicò allo studio dell’arte giapponese.
D’altra parte, le quattro parole francesi che significano “lumaca”, “donna”, “fiore” e “stella” sono disposte in fila.
Queste lettere, intrinsecamente prive di profondità, si intersecano tra loro mentre si estendono tra le donne, e costituiscono i confini attraverso i quali cambiano i colori dei loro corpi.
Questa opera è uno degli schizzi per arazzi realizzati su richiesta di un uomo d’affari francese e si considera uno dei capolavori di Miró negli anni ’30.
ポルトガル語(Português)
Para minha grande alegria, a exposição das obras de Joan Miró é realizada no Museu de Arte da Prefeitura de Aichi.
Foi um pintor, escultor e ceramista espanhol nascido em Barcelona.
Desde que me lembro, sempre fico fascinado com suas pinturas e esculturas que emanam um charme próprio e, quando estive em Barcelona, nunca deixei de visitar a Fundació Joan Miró, um museu fundado lá em 1975 em honra de seus grandes trabalhos.
No entanto, até recentemente eu não sabia que ele estava profundamente interessado na cultura japonesa, como a caligrafia e o haiku, e que ele tinha sonhado há muito tempo em pisar no solo do Japão.
Durante minha visita à exposição, duas pinturas me chamaram a atenção: o retrato de Enric Cristòfol Ricart; e a pintura intitulada “caracol, mulher, flor e estrela”.
Ricart e Miró frequentaram a mesma escola de arte em Barcelona, partilharam um atelier e desenvolveram os seus talentos através de uma competição amigável.
Enquanto se esforçava para se tornar um pintor, Ricart também aprendeu sozinho a técnica de gravura em madeira e coletou gravuras japonesas chamadas ukiyo-e.
Ao desenhar um retrato de seu melhor amigo, Miró desenhou uma paleta ao fundo, e colou pedaços de gravuras de ukiyo-e na superfície do desenho, para comprovar que ele também era um pintor e gravurista que se dedicou ao estudo da arte japonesa.
Por outro lado, as quatro palavras francesas que significam “caracol”, “mulher”, “flor” e “estrela” são dispostas em uma linha.
Essas letras, intrinsecamente desprovidas de profundidade, cruzam-se entre si enquanto se estendem entre as mulheres, e constituem as fronteiras através das quais as cores de seus corpos mudam.
Esta obra é um dos esboços para tapeçarias produzidas a pedido de um empresário francês, e se considera uma das obras-primas de Miró na década de 1930.
ロシア語 (Русский Язык)
К моему большому удовольствию, выставка произведений искусства Жоана Миро проходит в Художественном музее префектуры Айти.
Он был испанским художником, скульптором и керамистом, родившимся в Барселоне.
Сколько себя помню, я всегда очарован его картинами и скульптурами, источающими собственное очарование, и когда я был в Барселоне, я обязательно посетил Фундасио Жоан Миро, музей, основанный там в 1975 году в честь его великих достижений.
Однако до недавнего времени я не знал, что он глубоко интересовался японской культурой, такой как каллиграфия и хайку, и что он давно мечтал ступить на землю Японии.
Во время посещения выставки моё внимание привлекли две картины: портрет Энрика Кристофоля Рикарта; и картина под названием «Улитка, женщина, цветок и звезда».
Рикарт и Миро учились в одной художественной школе в Барселоне, делили студию и развивали свои таланты в рамках дружеского соревнования.
Пытаясь стать художником, Рикарт также изучил самостоятельно технику гравюры на дереве и собирал японские гравюры на дереве, называемые укиё-э.
Рисуя портрет своего лучшего друга, Миро нарисовал палитру на заднем плане и наклеил фрагменты гравюр укиё-э на поверхность рисунка, чтобы доказать, что он также был художником и гравером, посвятившим себя изучению японского искусства.
С другой стороны, четыре французских слова, означающие «улитка», «женщина», «цветок» и «звезда», расположены в ряд.
Эти буквы, изначально лишённые глубины, пересекаются друг с другом, простираясь между женщинами, и составляют границы, через которые меняются цвета их тел.
Это произведение искусства является одним из эскизов гобеленов, созданных по заказу французского бизнесмена, и считается одним из шедевров Миро 1930-х годов.
オランダ語(Nederlands)
Tot mijn grote vreugde wordt de tentoonstelling van de kunstwerken van Joan Miró gehouden in het kunstmuseum van de prefectuur Aichi.
Hij was een Spaanse schilder, beeldhouwer en keramiste geboren in Barcelona.
Zolang ik me herinner, ben ik altijd gefascineerd door zijn schilderijen en sculpturen die een eigen charme uitstralen, en toen ik in Barcelona was, heb ik nooit nagelaten om de Fundació Joan Miró te bezoeken, een museum dat daar in 1975 werd opgericht ter ere van zijn grote prestaties.
Maar tot voor kort wist ik niet dat hij zeer geïnteresseerd was in de Japanse cultuur zoals kalligrafie en haiku, en dat hij er lang van had gedroomd om voet op de grond van Japan te zetten.
Tijdens mijn bezoek aan de tentoonstelling trokken twee schilderijen mijn aandacht: het portret van Enric Cristòfol Ricart; en het schilderij getiteld “Slak, vrouw, bloem en ster”.
Ricart en Miró gingen naar dezelfde kunstacademie in Barcelona, deelden een atelier en ontwikkelden hun talenten door middel van vriendschappelijke competitie.
Terwijl hij zich inspande om schilder te worden, leerde Ricart zichzelf ook de techniek van houtgravure aan en verzamelde hij Japanse houtsneden genaamd ukiyo-e.
Bij het tekenen van een portret van zijn beste vriend tekende Miró een palet op de achtergrond en plakte stukjes ukiyo-e-afdrukken op het oppervlak van de tekening, om te bewijzen dat hij ook een schilder en graveur was die zich wijdde aan de studie van de Japanse kunst.
Aan de andere kant staan de vier Franse woorden die “slak”, “vrouw”, “bloem” en “ster” betekenen op een rij.
Deze letters, intrinsiek verstoken van diepte, kruisen elkaar terwijl ze zich tussen de vrouwen uitstrekken, en vormen de grenzen waarover de kleuren van hun lichaam veranderen.
Dit kunstwerk is een van de schetsen voor wandtapijten die op verzoek van een Franse zakenman werden gemaakt en wordt als een van Miro’s meesterwerken in de jaren dertig beschouwd.
スウェーデン語(Svenska)
Till min stora glädje hålls utställningen av Joan Mirós konstverk på konstmuseet i Aichi-prefekturen.
Han var en spansk målare, skulptör och keramiker född i Barcelona.
Så länge jag minns har jag alltid varit fascinerad av hans målningar och skulpturer som utstrålar en egen charm, och när jag var i Barcelona misslyckades jag aldrig med att besöka Fundació Joan Miró, ett museum som grundades där 1975 för att hedra hans stora prestationer.
Men tills nyligen visste jag inte att han var djupt intresserad av japansk kultur som kalligrafi och haiku, och att han länge hade drömt om att sätta sin fot på Japans mark.
Under mitt besök på utställningen väckte två målningar min uppmärksamhet: porträttet av Enric Cristòfol Ricart; och målningen med titeln “Snigel, kvinna, blomma och stjärna”.
Ricart och Miró gick på samma konstskola i Barcelona, delade en ateljé och utvecklade sina talanger genom vänskaplig konkurrens.
Samtidigt som han ansträngde sig för att bli målare, lärde sig Ricart på egen hand tekniken för trägravering och samlade japanska träblockstryck som kallas ukiyo-e.
När Miró ritade ett porträtt av sin bästa vän, ritade Miró en palett i bakgrunden och klistrade in bitar av ukiyo-e-tryck på ytan av ritningen, för att bevisa att han också var en målare och gravör som ägnade sig åt studier av den japanska konsten.
Å andra sidan är de fyra franska orden som betyder “snigel”, “kvinna”, “blomma” och “stjärna” ordnade i rad.
Dessa bokstäver, som till sin natur saknar djup, korsar varandra medan de sträcker sig mellan kvinnorna, och utgör de gränser över vilka färgerna på deras kroppar förändras.
Detta konstverk är en av skisserna för gobelänger som producerades på begäran av en fransk affärsman och betraktas som ett av Miros mästerverk på 1930-talet.
