日本語
高校生だった僕は、東京のレコードショップ「フジヤマ」から通販で自主制作のレコードを購入していました。
あれから40年が経ち、時代は大きく変わりました。音楽のネット配信が普及し、レコードの売り上げは昔に比べて激減しました。
でも、フジヤマが今でも営業していることをネットで知りました。懐かしさがこみ上げてきて、先日東京に用事で出かけた際に、店を訪ねてみることにしました。
久しぶりに会った店主の渡辺さんは、年の割に元気そうだったので安心しました。
当時、通販を担当してくれていた女性スタッフはずいぶん前にいなくなってしまったそうですが、店の雰囲気は変わっておらず、当時の記憶が蘇ってきました。
渡辺さんに最後に店を訪れたのが40年前であることを告げ、うだるような暑さの中、冷房の効いていない店内で昔話に花を咲かせました。
僕は40年前の自分の行動をそっくりまねて、渡辺さんとツーショットの写真を撮り、固い握手を交わして店を後にしました。
©ondoku3.com
英語 (English)
As a high school student, I would purchase independent records via mail order from a Tokyo-based record shop named Fujiyama.
Four decades have since passed, and the times have drastically evolved. The widespread online distribution of music has emerged, causing record sales to nosedive compared to the past.
Yet, I discovered on the internet that Fujiyama remains operational. Overcome with nostalgia, I decided to pay a visit to the shop during my recent trip to Tokyo.
I was comforted to see that the owner, Mr Watanabe, whom I hadn’t seen in years, still appeared robust for his age.
The female staff who handled mail orders back then have long since moved on, but the shop’s atmosphere remained unchanged, triggering a flood of memories from those days.
I mentioned to him that my last visit was 40 years ago, and we engaged in a brief reminiscence about the old days in the shop, which lacked air conditioning amidst the sweltering heat.
Echoing my actions from 40 years ago, I took a two-shot photo with Mr Watanabe, exchanged a firm handshake, and bid the shop farewell.
©ondoku3.com
ドイツ語(Deutsch)
Während meiner Gymnasialzeit erwarb ich unabhängige Schallplatten per Versandhandel von einem Plattenladen in Tokio namens Fujiyama.
Vier Jahrzehnte sind seitdem vergangen und die Zeiten haben sich drastisch gewandelt. Der weit verbreitete Online-Vertrieb von Musik hat dazu geführt, dass der Verkauf von Schallplatten im Vergleich zu früher stark eingebrochen ist.
Trotzdem entdeckte ich im Internet, dass Fujiyama immer noch existiert. Überwältigt von Nostalgie, beschloss ich, dem Laden während meiner jüngsten Reise nach Tokio einen Besuch abzustatten.
Zu meiner Beruhigung sah ich, dass der Besitzer, Herr Watanabe, den ich seit Jahren nicht mehr gesehen hatte, trotz seines Alters immer noch gesund aussah.
Die weiblichen Mitarbeiterinnen, die damals für den Versandhandel zuständig waren, sind längst weitergezogen, aber die Atmosphäre im Laden ist unverändert geblieben und weckte eine Flut von Erinnerungen an diese Zeit.
Ich erzählte ihm, dass mein letzter Besuch 40 Jahre zurücklag, und wir schwelgten kurz in Erinnerungen an die alten Zeiten in dem Geschäft, das in der brütenden Hitze keine Klimaanlage besaß.
Wie vor 40 Jahren machte ich ein Foto mit Herrn Watanabe, gab ihm einen kräftigen Händedruck und verließ den Laden.
©ondoku3.com
フランス語(Français)
En tant que lycéen, j’avais l’habitude d’acheter des disques indépendants par correspondance auprès d’un disquaire de Tokyo nommé Fujiyama.
Quatre décennies se sont écoulées depuis lors, et l’époque a radicalement changé. La distribution de musique en ligne est devenue la norme, entraînant une chute drastique des ventes de disques par rapport au passé.
Néanmoins, j’ai découvert sur internet que Fujiyama est toujours en activité. Submergé par la nostalgie, j’ai décidé de visiter le magasin lors de mon dernier voyage à Tokyo.
J’ai été rassuré de voir que le propriétaire, M. Watanabe, que je n’avais pas vu depuis des années, semblait toujours en bonne santé malgré son âge.
Le personnel féminin qui s’occupait des commandes par correspondance à l’époque a depuis longtemps quitté le magasin, mais l’atmosphère du lieu est restée la même, ravivant un flot de souvenirs de cette époque.
Je lui ai dit que ma dernière visite remontait à 40 ans et nous avons brièvement évoqué les bons vieux temps dans le magasin, qui ne disposait pas de climatisation malgré la chaleur accablante.
Faisant écho à mes actions d’il y a 40 ans, j’ai pris une photo avec M. Watanabe, lui ai serré la main fermement et ai quitté le magasin.
©ondoku3.com
スペイン語 (Español)
Cuando era estudiante de bachillerato, solía comprar discos independientes por correo en una tienda de discos de Tokio llamada Fujiyama.
Han transcurrido cuatro décadas y los tiempos han cambiado drásticamente. La distribución de música en línea se ha generalizado, provocando una caída pronunciada en las ventas de discos en comparación con el pasado.
No obstante, descubrí en internet que Fujiyama sigue en funcionamiento. Embargado por la nostalgia, decidí visitar la tienda durante mi reciente viaje a Tokio.
Fue un alivio ver que el propietario, el Sr. Watanabe, a quien no había visto en años, aún parecía fuerte para su edad.
El personal femenino que se encargaba de los pedidos por correo en aquel entonces ya no está, pero el ambiente de la tienda ha permanecido inalterado, lo que ha desencadenado un torrente de recuerdos de aquellos días.
Le mencioné que mi última visita había sido hace 40 años, y nos sumergimos brevemente en una reminiscencia de los viejos tiempos en la tienda, que carecía de aire acondicionado a pesar del calor sofocante.
Haciendo eco de mis acciones de hace 40 años, me tomé una foto con el Sr. Watanabe, intercambiamos un firme apretón de manos y me despedí de la tienda.
©ondoku3.com
イタリア語(Italiano)
Durante i miei anni di liceo, compravo dischi indipendenti per corrispondenza da un negozio di dischi di Tokyo chiamato Fujiyama.
Sono trascorsi quattro decenni e i tempi sono cambiati drasticamente. La distribuzione di musica online è diventata la norma, causando un drastico calo delle vendite di dischi rispetto al passato.
Eppure, ho scoperto su Internet che Fujiyama è ancora aperto. Colto da nostalgia, ho deciso di fare una visita al negozio durante il mio ultimo viaggio a Tokyo.
Mi ha rincuorato vedere che il proprietario, il signor Watanabe, che non vedevo da anni, sembrava ancora in forma nonostante la sua età.
Il personale femminile che all’epoca si occupava degli ordini per posta è andato avanti da tempo, ma l’atmosfera del negozio è rimasta la stessa, risvegliando un’ondata di ricordi di quei giorni.
Gli ho raccontato che la mia ultima visita risaliva a 40 anni fa e abbiamo fatto una breve chiacchierata sui vecchi tempi nel negozio, che non aveva l’aria condizionata nonostante il caldo soffocante.
Ripetendo le mie azioni di 40 anni fa, ho scattato una foto con il signor Watanabe, ho scambiato una stretta di mano decisa e ho salutato il negozio.
©ondoku3.com
ポルトガル語(Português)
Quando era estudante do ensino médio, costumava comprar discos independentes por correspondência em uma loja de discos de Tóquio chamada Fujiyama.
Passaram-se quatro décadas desde então, e os tempos mudaram drasticamente. A distribuição de música online tornou-se predominante, fazendo com que as vendas de discos despencassem em comparação com o passado.
No entanto, descobri na Internet que a Fujiyama ainda está em funcionamento. Tomado pela nostalgia, decidi visitar a loja durante a minha recente viagem a Tóquio.
Fiquei aliviado ao ver que o proprietário, Sr. Watanabe, a quem não via há anos, ainda parecia vigoroso para a sua idade.
As funcionárias que cuidavam dos pedidos por correspondência naquela época já haviam partido há muito tempo, mas a atmosfera da loja permaneceu inalterada, desencadeando uma enxurrada de memórias daqueles dias.
Mencionei a ele que a minha última visita tinha sido há 40 anos e tivemos uma breve conversa sobre os velhos tempos na loja, que não tinha ar-condicionado apesar do calor intenso.
Repetindo as minhas ações de 40 anos atrás, tirei uma foto com o Sr. Watanabe, trocamos um aperto de mão firme e me despedi da loja.
©ondoku3.com
ロシア語 (Русский Язык)
Когда я учился в старшей школе, я заказывал независимые пластинки по почте из музыкального магазина в Токио под названием Фудзияма.
С тех пор прошло четыре десятилетия, и времена кардинально изменились. Интернет-распространение музыки стало обычным делом, что привело к резкому снижению продаж пластинок по сравнению с прошлым.
Тем не менее, я обнаружил в Интернете, что “Фудзияма” всё ещё функционирует. Под влиянием ностальгии, я решил посетить магазин во время своей недавней поездки в Токио.
Меня обрадовало то, что владелец, господин Ватанабэ, которого я не видел уже много лет, всё ещё выглядел здоровым и крепким для своего возраста.
Женщины, которые в те времена занимались обработкой почтовых заказов, давно ушли, но атмосфера в магазине осталась неизменной, вызвав поток воспоминаний о тех днях.
Я рассказал ему, что последний раз был в его магазине 40 лет назад, и мы немного поговорили о старых временах в магазине, где не было кондиционера, несмотря на знойную жару.
Повторив свои действия 40-летней давности, я сделал снимок с господином Ватанабэ, пожал ему руку и попрощался с магазином.
©ondoku3.com
オランダ語(Nederlands)
Toen ik nog op de middelbare school zat, kocht ik onafhankelijke platen via postorder bij een platenwinkel in Tokio genaamd Fujiyama.
Er zijn sindsdien vier decennia verstreken en de tijden zijn drastisch veranderd. De opkomst van online muziekdistributie heeft de verkoop van platen doen kelderen.
Ondanks deze veranderingen ontdekte ik op internet dat Fujiyama nog steeds operationeel is. Overmand door nostalgie besloot ik de winkel te bezoeken tijdens mijn recente reis naar Tokio.
Het was een genoegen om te zien dat de eigenaar, meneer Watanabe, die ik al jaren niet meer had gezien, er nog steeds robuust uitzag voor zijn leeftijd.
Het vrouwelijke personeel dat destijds de postorders afhandelde is al lang weg, maar de sfeer in de winkel is onveranderd gebleven, wat een golf van herinneringen opriep.
Ik vertelde hem dat mijn laatste bezoek 40 jaar geleden was en we haalden kort herinneringen op aan de oude tijden in de winkel, die geen airconditioning had in de zinderende hitte.
Net als 40 jaar geleden nam ik een foto met meneer Watanabe, gaf hem een stevige handdruk en nam afscheid van de winkel.
©ondoku3.com
スウェーデン語(Svenska)
Som gymnasieelev köpte jag oberoende skivor via postorder från en skivaffär i Tokyo som heter Fujiyama.
Fyra decennier har passerat sedan dess, och tiderna har förändrats drastiskt. Den utbredda distributionen av musik online har lett till att skivförsäljningen har sjunkit drastiskt jämfört med förr.
Trots dessa förändringar upptäckte jag på internet att Fujiyama fortfarande är i drift. Överväldigad av nostalgi bestämde jag mig för att besöka butiken under min senaste resa till Tokyo.
Det var tröstande att se att ägaren, herr Watanabe, som jag inte hade sett på flera år, fortfarande såg robust ut för sin ålder.
Den kvinnliga personalen som hanterade postorder på den tiden har sedan länge gått vidare, men atmosfären i butiken har förblivit densamma, vilket väckte en flod av minnen från den tiden.
Jag berättade för honom att mitt senaste besök var för 40 år sedan, och vi började kortfattat minnas gamla tider i butiken, som saknade luftkonditionering i den tryckande hettan.
I linje med vad jag gjorde för 40 år sedan tog jag ett foto med herr Watanabe, utbytte ett fast handslag och sa adjö till butiken.
©ondoku3.com
