日本語
人生は常に進化し続ける旅であり、新たな冒険を受け入れることを阻む理由が年齢であってはなりません。最近、東京滞在中に、幼少期からの友人、マリさんと再会する嬉しい機会に恵まれました。僕らは一緒に、ボルダリングの世界を探究するという、心浮き立つ新企画に乗り出しました。
東京の喧騒のど真ん中で、マリさんと三か月ぶりに再会しました。僕らの友情のルーツは小学生時代に遡るのですが、その無邪気な頃のノスタルジーに包まれながら、一緒に一日を過ごしました。
この日の最初のメニューは映画館での映画鑑賞でした。有楽町で背筋ゾクゾク系の映画を二本観て、満足感に浸りました。でも、僕らの冒険はまだ始まったばかり。
次の目的地は四谷にあるジムで、ボルダリングのイロハを学んで体験することになっていました。 ボルダリングはフリークライミングの一種です。従来のクライミングとは異なり、ロープやハーネスは使用しません。その代わり、クライマーは己の力と敏捷性だけを頼りに、小さな岩層や人工の壁に挑みます。
ボルダリングジムに足を踏み入れて気づいたのは、複雑な用具がないということでした。ボルダリングは道具を必要としませんが、足場の安定感を確保するためにクライミングシューズを履きました。手にチョークを塗ったので、ホールドをしっかりとつかむことができました。このジムでは万が一の落下に備えて、壁に近接するようにセーフティマットが敷かれていました。
僕もマリさんも初心者でしたが、新たな挑戦に身を投じる気満々でした。ボルダリングの課題は、学力レベルさながらに等級付けされています。僕らがやることは、8級と7級向けの課題をクリアすることでした。それぞれの課題には特有の順番に則ったムーブがあり、それはまるで解き明かされるのを待っているパズルのようでした。
インストラクターさんの説明を受けて、僕らは巨大な壁の前で代わる代わるマットに足を踏み入れました。僕らのゴールは、クライミングに関する特定の課題をクリアすることでした。例えば数個の人工岩に番号が振られ、それぞれにハートマークが付けられているものと想像してください。これをどうすればよいのでしょうか？ 足の位置には制約がなく、順番に登っていきながら、一番大きい番号のホールドを両手でつかむとゴールです。
僕らは、ボルダリングが単に身体能力の高さを競うものではないことを知りました。ボルダリングは、精神的な機敏さが要求される戦略的なスポーツであり、一挙手一投足に計算された正確さが要求されます。それは鉛直方向に展開されるチェスのゲームみたいなものです。ゴールを目指して登る戦略を練りつつ、知力と体力が交錯しました。
一時間のボルダリング体験で爽快な気分になりました。アドレナリンの噴出、課題を解決した満足感、そしてマリさんとの連帯感が相まって、忘れられない経験になりました。
空腹を感じつつも活力を充電した僕らは、栄養を補給するとともに、他愛のない話題から真面目な話題までおしゃべりを楽しむべく、品川の食べ放題レストランに向かいました。
ボルダリングは肉体的な運動以上のものを僕らに与えてくれました。つまり、僕らの中に眠っていた冒険心を呼び覚ましてくれました。
ボルダリングは単なるクライミングではなく、壁の上でも壁から離れていても、課せられたミッションを克服する営みであることだと思いました。僕らの東京でのアドベンチャーは、それを証明するものでした。
©ondoku3.com
英語 (English)
Life is an ever-evolving journey, and age should never be a barrier to embracing new adventures. Recently, during my stay in Tokyo, I had the joyous opportunity to reconnect with my childhood friend, Mari. Together, we embarked on an exhilarating escapade — one that would introduce us to the world of bouldering.
In the bustling heart of Tokyo, Mari and I reunited for the first time in three months. Our friendship has its roots in the primary school days, and the nostalgia of those innocent times enveloped us as we spent our day together.
Our day began with a visit to a cinema. We saw two spine-tingling films in Yurakucho, leaving us with a sense of satisfaction. But our adventure was just beginning.
Our next destination was a gym in Yotsuya — a place where we would delve into the basics of bouldering. Bouldering is a form of free climbing. Unlike traditional climbing, it doesn’t involve ropes or harnesses. Instead, climbers tackle small rock formations or artificial walls, relying solely on their strength and agility.
As we stepped into the bouldering arena, we noticed the absence of elaborate gear. Bouldering can be done without any equipment, but we put on climbing shoes to secure footholds. Chalk-covered hands ensured a firm grip on the holds. The gym’s safety mats, spread out close to the walls, offered protection against any potential falls.
Mari and I were both beginners, eager to throw ourselves into new challenges. Bouldering problems are graded, much like academic levels. Our task was to solve problems designed for the eighth and seventh grades. Each problem presented a unique sequence of moves — a puzzle waiting to be unraveled.
Guided by our instructor, we took turns stepping onto the mat in front of a massive wall. Our goal was to crack a specific climbing problem. Picture this: a series of numbered artificial rocks, each marked with a heart symbol. The catch? We had to ascend in order, grabbing the highest-numbered hold with both hands while foot placement remained flexible.
We discovered that bouldering is not just about physical prowess. It’s a strategic sport that demands mental agility. Each move required calculated precision — a chess game played vertically. Intelligence and physical strength intertwined as we strategized our ascent.
An hour of bouldering left us exhilarated. The adrenaline rush, the satisfaction of solving problems, and the camaraderie with Mari added up to an unforgettable experience.
Hungry and energised, we headed to an all-you-can-eat restaurant in Shinagawa, ready to refuel and engage in conversations that span both lighthearted and profound topics.
Bouldering has gifted us more than physical exertion; it has rekindled our sense of adventure.
I have come to realise that bouldering is not just about climbing; it’s about conquering challenges, both on and off the wall. Our Tokyo adventure was a testament to that.
©ondoku3.com
ドイツ語(Deutsch)
Das Leben ist eine Reise, die sich ständig weiterentwickelt, und das Alter sollte kein Hindernis für die Teilnahme an neuen Abenteuern sein. Kürzlich hatte ich während meines Aufenthalts in Tokio die freudige Gelegenheit, meine Jugendfreundin Mari wiederzutreffen. Gemeinsam begaben wir uns auf eine aufregende Eskapade — eine, die uns in die Welt des Boulderns einführen sollte.
Im geschäftigen Herzen von Tokio trafen Mari und ich uns zum ersten Mal seit drei Monaten wieder. Unsere Freundschaft hat ihre Wurzeln in der Grundschulzeit, und die Nostalgie dieser unschuldigen Zeit umhüllte uns, als wir unseren Tag zusammen verbrachten.
Unser Tag begann mit einem Kinobesuch. In Yurakucho sahen wir uns zwei packende Filme an, die uns mit einem Gefühl der Befriedigung zurückließen. Aber unser Abenteuer fing gerade erst an.
Unser nächstes Ziel war ein Fitnessstudio in Yotsuya — ein Ort, an dem wir in die Grundlagen des Boulderns eintauchen würden. Bouldern ist eine Form des Freikletterns. Im Gegensatz zum traditionellen Klettern werden dabei keine Seile oder Gurte verwendet. Stattdessen bezwingen die Kletterer kleine Felsformationen oder künstliche Wände und verlassen sich dabei ausschließlich auf ihre Kraft und Beweglichkeit.
Als wir die Boulderhalle betraten, fiel uns auf, dass es keine aufwendige Ausrüstung gibt. Bouldern kann man auch ohne Ausrüstung, aber wir haben Kletterschuhe angezogen, um die Tritte zu sichern. Die mit Chalk bedeckten Hände sorgten für einen festen Halt an den Griffen. Die Sicherheitsmatten in der Halle, die dicht an den Wänden ausgelegt waren, boten Sicherheit vor möglichen Stürzen.
Mari und ich waren beide Anfänger und begierig darauf, uns in neue Herausforderungen zu stürzen. Boulderprobleme sind abgestuft, ähnlich wie akademische Niveaus. Unsere Aufgabe bestand darin, Probleme zu lösen, die für die achten und siebten Klassen gedacht waren. Jedes Problem stellte eine einzigartige Abfolge von Zügen dar — ein Rätsel, das darauf wartete, enträtselt zu werden.
Unter Anleitung unseres Ausbilders traten wir abwechselnd auf die Matte vor einer massiven Wand. Unser Ziel war es, ein bestimmtes Kletterproblem zu knacken. Stellen Sie sich das vor: eine Reihe nummerierter künstlicher Felsen, jeder mit einem Herzsymbol versehen. Der Haken an der Sache? Wir mussten der Reihe nach hochklettern und dabei mit beiden Händen den Griff mit der höchsten Nummer ergreifen, während wir die Füße flexibel platzieren mussten.
Wir entdeckten, dass es beim Bouldern nicht nur um körperliche Fähigkeiten geht. Es ist ein strategischer Sport, der geistige Beweglichkeit erfordert. Jeder Zug erforderte kalkulierte Präzision — ein Schachspiel, das vertikal gespielt wird. Intelligenz und körperliche Stärke verschränkten sich, als wir unseren Aufstieg strategisch planten.
Eine Stunde Bouldern hat uns beschwingt. Der Adrenalinstoß, die Befriedigung, Probleme zu lösen, und die Kameradschaft mit Mari machten das Ganze zu einem unvergesslichen Erlebnis.
Hungrig und gestärkt machten wir uns auf den Weg zu einem All-you-can-eat-Restaurant in Shinagawa, um aufzutanken und Gespräche zu führen, die sowohl heitere als auch tiefgründige Themen umfassten.
Das Bouldern hat uns mehr als nur körperliche Anstrengung beschert; es hat unseren Sinn für Abenteuer neu entfacht.
Ich habe erkannt, dass es beim Bouldern nicht nur ums Klettern geht, sondern darum, Herausforderungen zu meistern, sowohl an der Wand als auch abseits der Wand. Unser Abenteuer in Tokio war ein Beweis dafür.
©ondoku3.com
フランス語(Français)
La vie est un voyage en constante évolution, et l’âge ne devrait jamais être un obstacle à la découverte de nouvelles aventures. Récemment, lors de mon séjour à Tokyo, j’ai eu la chance de renouer avec mon amie d’enfance, Mari. Ensemble, nous nous sommes lancées dans une escapade exaltante, qui allait nous faire découvrir le monde de l’escalade de bloc.
Dans le cœur animé de Tokyo, Mari et moi, nous nous sommes retrouvées pour la première fois en trois mois. Notre amitié remonte à l’époque de l’école primaire, et la nostalgie de cette époque innocente nous a enveloppées alors que nous passions la journée ensemble.
Notre journée a commencé par la visite d’un cinéma. Nous avons vu deux films à couper le souffle à Yurakucho, ce qui nous a laissé un sentiment de satisfaction. Mais notre aventure ne faisait que commencer.
Notre prochaine destination était une salle de sport à Yotsuya — un endroit où nous allions apprendre les bases de l’escalade de bloc. L’escalade de bloc est une forme d’escalade libre. Contrairement à l’escalade traditionnelle, elle n’implique ni cordes ni harnais. Les grimpeurs s’attaquent à de petites formations rocheuses ou à des murs artificiels, en se fiant uniquement à leur force et à leur agilité.
En pénétrant dans l’arène d’escalade de bloc, nous avons remarqué l’absence d’équipement sophistiqué. L’escalade de bloc peut être pratiquée sans aucun équipement, mais nous avons mis des chaussons d’escalade afin de sécuriser les prises de pied. Nos mains recouvertes de craie nous ont permis de nous agripper fermement aux prises. Les tapis de sécurité du gymnase, étalés près des murs, nous ont rassurés contre les chutes éventuelles.
Mari et moi étions tous les deux des débutants, impatients de nous lancer dans de nouveaux défis. Les problèmes d’escalade sont classés, tout comme les niveaux scolaires. Notre tâche consistait à résoudre des problèmes conçus pour les huitième et septième niveaux. Chaque problème présentait une séquence unique de mouvements — un puzzle qui attendait d’être résolu.
Guidés par notre instructeur, nous nous sommes succédé sur le tapis devant un mur massif. Notre objectif était de résoudre un problème d’escalade spécifique. Imaginez : une série de rochers artificiels numérotés, chacun marqué d’un symbole en forme de cœur. Le problème ? Nous devions monter dans l’ordre, en saisissant à deux mains la prise la plus haute, tout en gardant une certaine souplesse dans le placement de nos pieds.
Nous avons découvert que l’escalade de bloc n’est pas seulement une question de prouesses physiques. C’est un sport stratégique qui exige de l’agilité mentale. Chaque mouvement exige une précision calculée — une partie d’échecs jouée à la verticale. L’intelligence et la force physique s’entremêlent au fur et à mesure que nous élaborons notre stratégie d’ascension.
Une heure d’escalade nous a laissés exaltés. La montée d’adrénaline, la satisfaction de résoudre des problèmes et la camaraderie avec Mari se sont ajoutées à une expérience inoubliable.
Affamés et pleins d’énergie, nous nous sommes dirigés vers un restaurant à volonté à Shinagawa, prêts à refaire le plein et à engager des conversations sur des sujets à la fois légers et profonds.
L’escalade de bloc nous a apporté plus qu’un simple effort physique ; elle a ravivé notre sens de l’aventure.
Je me suis rendu compte que l’escalade de bloc ne consiste pas seulement à grimper, mais aussi à relever des défis, tant sur le mur qu’en dehors. Notre aventure à Tokyo en a été la preuve.
©ondoku3.com
スペイン語 (Español)
La vida es un viaje en constante evolución, y la edad nunca debería ser un obstáculo para vivir nuevas aventuras. Hace poco, durante mi estancia en Tokio, tuve la feliz oportunidad de reencontrarme con mi amiga de la infancia, Mari. Juntos nos embarcamos en una emocionante aventura que nos introduciría en el mundo del búlder.
En el bullicioso corazón de Tokio, Mari y yo nos reencontramos por primera vez en tres meses. Nuestra amistad tiene sus raíces en los tiempos de la escuela primaria, y la nostalgia de aquellos tiempos inocentes nos envolvió mientras pasábamos el día juntos.
Nuestro día comenzó con una visita a un cine. Vimos dos películas estremecedoras en Yurakucho, que nos dejaron con una sensación de satisfacción. Pero nuestra aventura no había hecho más que empezar.
Nuestro siguiente destino era un gimnasio en Yotsuya, un lugar donde nos adentraríamos en los fundamentos del búlder. El búlder es una forma de escalada libre. A diferencia de la escalada tradicional, no requiere cuerdas ni arneses. En su lugar, los escaladores se enfrentan a pequeñas formaciones rocosas o paredes artificiales, confiando únicamente en su fuerza y agilidad.
Cuando entramos en la zona de búlder, nos dimos cuenta de la ausencia de equipos elaborados. El búlder puede practicarse sin equipo, pero nos pusimos calzados de escalada para asegurar los puntos de apoyo. Las manos cubiertas de tiza garantizaban un agarre firme en las presas. Las colchonetas de seguridad del gimnasio, extendidas cerca de las paredes, nos ofrecían protección contra posibles caídas.
Mari y yo éramos principiantes, ansiosos por lanzarnos a nuevos retos. Los problemas de búlder se clasifican por niveles, igual que los niveles académicos. Nuestra tarea consistía en resolver problemas diseñados para los cursos octavo y séptimo. Cada problema presentaba una secuencia única de movimientos, un rompecabezas que había que desentrañar.
Guiados por nuestro instructor, nos turnábamos para pisar la colchoneta frente a una enorme pared. Nuestro objetivo era resolver un problema de escalada concreto. Imagíneselo: una serie de rocas artificiales numeradas, cada una marcada con el símbolo de corazón. ¿El truco? Teníamos que ascender en orden, agarrándonos con las dos manos al punto de apoyo más alto del número y manteniendo una posición flexible de los pies.
Descubrimos que el búlder no es sólo una cuestión de destreza física. Es un deporte estratégico que exige agilidad mental. Cada movimiento requería una precisión calculada: una partida de ajedrez jugada en vertical. La inteligencia y la fuerza física se entrelazaban mientras diseñábamos nuestra estrategia de ascenso.
Una hora de escalada nos dejó exultantes. El subidón de adrenalina, la satisfacción de resolver problemas y la camaradería con Mari fueron una experiencia inolvidable.
Hambrientos y llenos de energía, nos dirigimos a un restaurante de Shinagawa donde se puede comer todo, dispuestos a repostar y a entablar conversaciones que abarcan tanto temas desenfadados como profundos.
El búlder nos ha proporcionado algo más que esfuerzo físico: ha reavivado nuestro sentido de la aventura.
Me he dado cuenta de que el búlder no consiste sólo en escalar, sino en superar retos, tanto en como fuera de la pared. Nuestra aventura en Tokio fue una prueba de ello.
©ondoku3.com
イタリア語(Italiano)
La vita è un viaggio in continua evoluzione e l’età non dovrebbe mai essere un ostacolo per abbracciare nuove avventure. Recentemente, durante il mio soggiorno a Tokyo, ho avuto la felice opportunità di riallacciare i rapporti con la mia amica d’infanzia, Mari. Insieme, ci siamo imbarcati in un’esilarante avventura che ci ha fatto conoscere il mondo del bouldering.
Nel cuore pulsante di Tokyo, Mari e io ci siamo ritrovati per la prima volta in tre mesi. La nostra amicizia affonda le radici nei tempi della scuola elementare e la nostalgia di quei tempi innocenti ci avvolgeva mentre trascorrevamo la giornata insieme.
La nostra giornata è iniziata con una visita a un cinema. A Yurakucho abbiamo visto due film da brivido, che ci hanno lasciato un senso di soddisfazione. Ma la nostra avventura era appena iniziata.
La nostra prossima destinazione era una palestra a Yotsuya, dove avremmo approfondito le basi del bouldering. Il bouldering è una forma di arrampicata libera. A differenza dell’arrampicata tradizionale, non prevede l’uso di corde o imbracature. Al contrario, gli scalatori affrontano piccole formazioni rocciose o pareti artificiali, facendo affidamento solo sulla loro forza e agilità.
Quando siamo entrati nell’arena del bouldering, abbiamo notato l’assenza di attrezzi elaborati. Il bouldering può essere praticato senza alcuna attrezzatura, ma ci siamo messi le scarpette da arrampicata per assicurarci gli appigli. Le mani ricoperte di gesso hanno garantito una presa salda sulle prese. I tappeti di sicurezza della palestra, stesi vicino alle pareti, ci hanno rassicurato su eventuali cadute.
Mari e io eravamo entrambi principianti, desiderosi di lanciarci in nuove sfide. I problemi di bouldering sono classificati, proprio come i livelli accademici. Il nostro compito era quello di risolvere problemi progettati per l’ottavo e il settimo livello. Ogni problema presentava una sequenza unica di mosse, un puzzle da svelare.
Guidati dal nostro istruttore, a turno siamo saliti sul tappetino di fronte a un’enorme parete. Il nostro obiettivo era quello di risolvere uno specifico problema di arrampicata. Immaginatevi una serie di rocce artificiali numerate, ognuna contrassegnata dal simbolo di un cuore. Il problema? Dovevamo salire in ordine, afferrando l’appiglio più alto con entrambe le mani e mantenendo una posizione flessibile dei piedi.
Abbiamo scoperto che il bouldering non è solo una questione di abilità fisica. È uno sport strategico che richiede agilità mentale. Ogni mossa richiede una precisione calcolata, una partita a scacchi giocata in verticale. L’intelligenza e la forza fisica si sono intrecciate mentre stavamo elaborando una strategia per la nostra scalata.
Un’ora di bouldering ci ha lasciati euforici. L’adrenalina, la soddisfazione di aver risolto i problemi e il cameratismo con Mari hanno dato vita a un’esperienza indimenticabile.
Affamati ed energizzati, ci siamo diretti verso un ristorante all-you-can-eat di Shinagawa, pronti a fare rifornimento e a impegnarci in conversazioni che abbracciano argomenti sia leggeri che profondi.
Il bouldering ci ha regalato più di uno sforzo fisico; ha riacceso il nostro senso dell’avventura.
Mi sono reso conto che il bouldering non è solo arrampicata, ma anche conquista di sfide, sia sulle pareti che fuori dalle pareti. La nostra avventura a Tokyo ne è stata la dimostrazione.
©ondoku3.com
ポルトガル語(Português)
A vida é uma jornada em constante evolução, e a idade nunca deve ser uma barreira para abraçar novas aventuras. Recentemente, durante minha estadia em Tóquio, tive a feliz oportunidade de me reconectar com minha amiga de infância, Mari. Juntos, embarcamos em uma aventura emocionante, que nos apresentaria ao mundo do boulder.
No movimentado centro de Tóquio, Mari e eu nos reencontramos pela primeira vez em três meses. Nossa amizade tem suas raízes nos tempos de escola primária, e a nostalgia daqueles tempos inocentes nos envolvia enquanto passávamos o dia juntos.
Nosso dia começou com uma ida a um cinema. Assistimos a dois filmes de arrepiar em Yurakucho, o que nos deixou com uma sensação de satisfação. Mas nossa aventura estava apenas começando.
Nosso próximo destino era uma academia em Yotsuya — um lugar onde nos aprofundaríamos nos fundamentos do boulder. O boulder é uma forma de escalada livre. Ao contrário da escalada tradicional, ela não envolve cordas ou arneses. Em vez disso, os escaladores enfrentam pequenas formações rochosas ou paredes artificiais, confiando apenas em sua força e agilidade.
Ao entrarmos na arena de boulder, notamos a ausência de equipamentos elaborados. O boulder pode ser feito sem nenhum equipamento, mas colocamos tênis de escalada para garantir os pontos de apoio. As mãos cobertas de giz garantiram um controle firme sobre os apoios. Os tapetes de segurança da academia, espalhados perto das paredes, ofereciam proteção contra possíveis quedas.
Mari e eu éramos iniciantes, ansiosos para nos lançarmos em novos desafios. Os problemas de boulder são classificados, assim como os níveis acadêmicos. Nossa tarefa era resolver problemas criados para a oitava e a sétima séries. Cada problema apresentava uma sequência única de movimentos — um quebra-cabeça esperando para ser desvendado.
Guiados por nosso instrutor, nós nos revezamos para pisar no tapete em frente a uma parede enorme. Nosso objetivo era resolver um problema específico de escalada. Imagine só: uma série de rochas artificiais numeradas, cada uma marcada com um símbolo de coração. A pegadinha? Tínhamos de subir em ordem, agarrando o ponto mais alto com as duas mãos, enquanto o posicionamento dos pés permanecia flexível.
Descobrimos que o boulder não se trata apenas de destreza física. É um esporte estratégico que exige agilidade mental. Cada movimento exigia precisão calculada — um jogo de xadrez jogado verticalmente. A inteligência e a força física se entrelaçaram ao traçarmos nossas estratégias de subida.
Uma hora de boulder nos deixou animados. A adrenalina, a satisfação de resolver problemas e a camaradagem com Mari resultaram em uma experiência inesquecível.
Famintos e cheios de energia, fomos a um restaurante em Shinagawa onde você pode comer de tudo, prontos para se reabastecer e entabular conversas que abrangem temas tanto leves quanto profundos.
O boulder nos proporcionou mais do que o esforço físico; ele reacendeu nosso senso de aventura.
Percebi que o boulder não se trata apenas de escalada; trata-se de vencer desafios, tanto nas paredes quanto fora das paredes. Nossa aventura em Tóquio foi uma prova disso.
©ondoku3.com
ロシア語 (Русский Язык)
Жизнь — это постоянно развивающееся путешествие, и возраст никогда не должен быть препятствием для новых приключений. Недавно, во время моего пребывания в Токио, мне выпала счастливая возможность воссоединиться с моей подругой детства Мари. Вместе мы отправились в увлекательное путешествие, которое познакомило нас с миром боулдеринга.
В шумном центре Токио мы с Мари воссоединились впервые за три месяца. Наша дружба зародилась ещё в начальной школе, и ностальгия по тем невинным временам охватила нас, когда мы проводили день вместе.
Наш день начался с посещения кинотеатра. В Юракучо мы посмотрели два захватывающих фильма, которые оставили у нас чувство удовлетворения. Но наши приключения только начинались.
Нашим следующим пунктом назначения был спортзал в Ёцуя — место, где мы изучали основы боулдеринга. Боулдеринг — это вид свободного лазания. В отличие от традиционного скалолазания, в нем не используются веревки и обвязки. Вместо этого скалолазы преодолевают небольшие скальные образования или искусственные стены, полагаясь исключительно на свою силу и ловкость.
Когда мы вышли на арену для боулдеринга, то обратили внимание на отсутствие сложного снаряжения. Боулдерингом можно заниматься без всякого снаряжения, но мы надели скалолазные туфли, чтобы надёжно закрепиться. Руки, покрытые мелом, обеспечивали надёжное сцепление с опорами. Защитные маты в зале, разложены близко к стенам, предохраняли нас от возможных падений.
Мы с Мари были новичками, готовыми броситься в новые испытания. Задачи в боулдеринге имеют градацию, как и уровни обучения. Наша задача состояла в том, чтобы решить задачи, предназначенные для восьмого и седьмого классов. Каждая задача представляла собой уникальную последовательность ходов — головоломку, которую нужно было разгадать.
Под руководством инструктора мы по очереди выходили на коврик перед массивной стеной. Наша цель заключалась в том, чтобы решить определенную скалолазную задачу. Представьте себе: ряд пронумерованных искусственных скал, каждая из которых помечена символом сердца. В чём загвоздка? Мы должны были подниматься по порядку, хватаясь обеими руками за самый верхний из пронумерованных камней и сохраняя гибкость постановки ног.
Мы обнаружили, что боулдеринг — это не только физическая подготовка. Это стратегический вид спорта, требующий умственной ловкости. Каждое движение требовало расчётливой точности — шахматная партия, разыгрываемая по вертикали. Интеллект и физическая сила, когда мы разрабатывали стратегию нашего восхождения.
Час боулдеринга привёл нас в восторг. Выброс адреналина, удовлетворение от решения проблем и товарищеские отношения с Мари принесли нам незабываемые впечатления.
Голодные и полные сил, мы отправились в ресторан в Шинагаве, где можно съесть всё, готовые подкрепиться и вступить в беседу, которая охватывала как легкомысленные, так и глубокие темы.
Боулдеринг подарил нам нечто большее, чем просто физическую нагрузку; он возродил в нас чувство приключений.
Я понял, что боулдеринг — это не просто лазание, это преодоление трудностей, как на стене, так и вне её. Наше токийское приключение стало тому подтверждением.
©ondoku3.com
オランダ語(Nederlands)
Het leven is een voortdurend evoluerende reis en leeftijd mag nooit een belemmering zijn om nieuwe avonturen aan te gaan. Onlangs, tijdens mijn verblijf in Tokio, had ik de gelukkige gelegenheid om me te herenigen met mijn jeugdvriendin Mari. Samen begonnen we aan een opwindende escapade — een die ons zou introduceren in de wereld van het boulderen.
In het bruisende hart van Tokio ontmoetten Mari en ik elkaar weer voor het eerst in drie maanden. Onze vriendschap heeft zijn wortels in de lagere schooltijd en de nostalgie van die onschuldige tijden omringde ons toen we onze dag samen doorbrachten.
Onze dag begon met een bezoek aan een bioscoop. We zagen twee huiveringwekkende films in Yurakucho, die ons met een gevoel van voldoening achterlieten. Maar ons avontuur was nog maar net begonnen.
Onze volgende bestemming was een sportschool in Yotsuya — een plek waar we ons zouden verdiepen in de basis van het boulderen. Boulderen is een vorm van vrij klimmen. In tegenstelling tot het traditionele klimmen komen er geen touwen of harnassen aan te pas. In plaats daarvan gaan klimmers kleine rotsformaties of kunstmatige muren te lijf, waarbij ze uitsluitend vertrouwen op hun kracht en behendigheid.
Toen we de boulderarena binnenstapten, viel ons de afwezigheid van uitgebreide uitrusting op. Boulderen kan zonder uitrusting worden gedaan, maar we hebben klimschoenen aangetrokken om houvast te garanderen. Met krijt bedekte handen zorgden voor een stevige grip op de grepen. De veiligheidsmatten van de klimzaal, die dicht tegen de muren lagen, boden bescherming tegen eventuele valpartijen.
Mari en ik waren allebei beginners, gretig om ons op nieuwe uitdagingen te storten. De problemen bij het boulderen zijn gerangschikt, net als academische niveaus. Onze taak was om problemen op te lossen die waren ontworpen voor de achtste en zevende klassen. Elk probleem stelde een unieke volgorde van zetten voor — een puzzel die moest worden ontrafeld.
Onder leiding van onze instructeur stapten we om de beurt op de mat voor een enorme muur. Ons doel was om een specifiek klimprobleem op te lossen. Stel je voor: een reeks genummerde kunstmatige rotsen, elk gemarkeerd met een hartsymbool. Het addertje onder het gras? We moesten in volgorde klimmen, waarbij we met beide handen de hoogste genummerde greep moesten vastpakken terwijl we onze voeten flexibel mochten blijven plaatsen.
We ontdekten dat boulderen niet alleen om fysieke kracht gaat. Het is een strategische sport die mentale behendigheid vereist. Elke beweging vereiste berekende precisie — een verticaal schaakspel. Intelligentie en fysieke kracht liepen in elkaar over terwijl we de strategie voor onze beklimming uitstippelden.
Een uur boulderen liet ons opgewonden achter. De adrenalinestoot, de voldoening van het oplossen van problemen en de kameraadschap met Mari zorgden voor een onvergetelijke ervaring.
Hongerig en vol energie gingen we naar een all-you-can-eat restaurant in Shinagawa, klaar om bij te tanken en gesprekken te voeren over zowel luchtige als diepgaande onderwerpen.
Boulderen heeft ons meer gegeven dan fysieke inspanning; het heeft ons gevoel voor avontuur weer aangewakkerd.
Ik ben gaan beseffen dat boulderen niet alleen maar klimmen is; het gaat om het overwinnen van uitdagingen, zowel op als naast de muur. Ons avontuur in Tokio was daar een bewijs van.
©ondoku3.com
スウェーデン語(Svenska)
Livet är en ständigt föränderlig resa, och ålder ska aldrig vara ett hinder för att ta del av nya äventyr. Nyligen, under min vistelse i Tokyo, hade jag glädjen att träffa min barndomsvän Mari igen. Tillsammans gav vi oss ut på ett spännande äventyr — ett som skulle introducera oss till världen i bouldering.
I det livliga hjärtat av Tokyo återförenades Mari och jag för första gången på tre månader. Vår vänskap har sina rötter i grundskoletiden, och nostalgin från den oskyldiga tiden omslöt oss när vi tillbringade vår dag tillsammans.
Vår dag började med ett biobesök. Vi såg två gastkramande filmer i Yurakucho, vilket gav oss en känsla av tillfredsställelse. Men vårt äventyr hade bara börjat.
Vår nästa destination var ett gym i Yotsuya — en plats där vi skulle fördjupa oss i grunderna i bouldering. Bouldering är en form av friklättring. Till skillnad från traditionell klättring involverar den inte rep eller selar. Istället tar sig klättrarna an små klippformationer eller konstgjorda väggar och förlitar sig enbart på sin styrka och smidighet.
När vi klev in i bouldering-arenan märkte vi att det inte fanns någon avancerad utrustning. Bouldering kan göras utan någon utrustning, men vi tog på oss klätterskor för att säkra fotfästet. Händer täckta med krita garanterade ett stadigt grepp om greppen. Gymmets säkerhetsmattor, utspridda nära väggarna, erbjöd skydd mot eventuella fall.
Mari och jag var båda nybörjare, ivriga att kasta oss ut i nya utmaningar. Boulderingproblemen är graderade, precis som akademiska nivåer. Vår uppgift var att lösa problem som var utformade för åttonde och sjunde klasserna. Varje problem presenterade en unik sekvens av rörelser — ett pussel som väntade på att lösas.
Under ledning av vår instruktör turades vi om att kliva upp på mattan framför en massiv vägg. Vårt mål var att lösa ett specifikt klättringsproblem. Föreställ er detta: en serie numrerade konstgjorda stenar, var och en markerad med en hjärtsymbol. Haken? Vi var tvungna att klättra i ordning och greppa tag i det högst numrerade greppet med båda händerna samtidigt som fotplaceringen förblev flexibel.
Vi upptäckte att bouldering inte bara handlar om fysisk skicklighet. Det är en strategisk sport som kräver mental smidighet. Varje drag krävde beräknad precision — ett schackspel som spelas vertikalt. Intelligens och fysisk styrka flätades samman när vi planerade vår klättring.
En timmes bouldering lämnade oss upprymda. Adrenalinkicken, tillfredsställelsen av att lösa problem och kamratskapet med Mari blev tillsammans en oförglömlig upplevelse.
Hungriga och fulla av energi begav vi oss till en restaurang i Shinagawa där man kan äta allting, redo att fylla på med mat och samtala om både lättsamma och djupa ämnen.
Bouldering har gett oss mer än fysisk ansträngning; det har återuppväckt vår känsla för äventyr.
Jag har insett att bouldering inte bara handlar om att klättra; det handlar om att övervinna utmaningar, både på och utanför väggen. Vårt äventyr i Tokyo var ett bevis på det.
©ondoku3.com
